ถ่ายเทความเครียด - พระมหาสมปอง

ขอความสุขสวัสดีจงมีแด่ทุกๆ ท่าน หลายคนอาจจะสงสัยว่าเอ้… สำนวนนี้คุ้นๆ ไม่ต้องตกใจ ไม่ต้องสงสัยนะโยม ไม่ใช่ใครที่ไหนอาตมาพระมหาสมปอง ตาลปุตฺโต ธรรมะเดลิเวอรี่ ส่งถึงที่ซึ้งถึงใจนี่เอง   

ก่อนอื่นต้องขอถามโยมกันก่อนว่า ยังสบายดีกันอยู่หรือเปล่า เรื่องเศรษฐกิจ การเมือง เรื่องปากเรื่องท้อง  

มีโยมคนหนึ่งบอกว่า ช่วงนี้เป็นช่วงเศรษฐกิจขาขึ้น อาตมาก็ถามว่าจะขึ้นได้ยังโยม น้ำมันก็ขึ้น แก๊สก็ขึ้น ก็นี่แหละหลวงพี่ เศรษฐกิจขาขึ้นของแท้ และที่แน่ๆ ตอนนี้ขาผมขึ้นก่ายหน้าผากแล้วครับ เพราะมืออย่างเดียวคงไม่ไหว   

โยมอาตมาขอถามโยมว่า เศรษฐกิจไม่ดีกระทบโยมไหม (กระทบ) แล้วโยมว่ากระทบพระไหม (ก็กระทบเหมือนกัน) สังเกตง่ายคือโยมทำบุญใส่บาตรน้อยลง เหมือนเช้าวันหนึ่งอาตมากลับมาจากบิณฑบาต  

กำลังจะเดินเข้าวัด โยมคนหนึ่งก็ถามขึ้นมาว่า หลวงพี่คะ หลวงพี่เต็มบาตรไหม อาตมาก็รีบตอบโยมทันทีว่า อาตมาเต็มบาตร แต่บาตรอาตมายังไม่เต็ม ถ้าโยมอยากให้พระเต็มบาตรก็มีใส่บาตรพระเลยจ๊ะ  

ที่จริงโยมเป็นห่วงพระนะ โยมตั้งใจจะถามว่าพระได้ข้าวเต็มบาตรหรือเปล่า แต่โยมเรียงคำพูดไม่ถูก  

ถ้าพระไม่มีสติ ก็คงจะดุโยมเอา คิดว่าโยมด่าว่าพระเป็นบ้า พระไม่เต็มบาตร เมื่อโยมเรียงคำพูดไม่ถูก พระก็ต้องเรียงสติปัญญาให้ถูก จะได้อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข

มีโยมถามว่าหลวงพี่ครับ เราจะสังเกตได้อย่างไรว่าเศรษฐกิจดีหรือไม่ดี  

สังเกตง่ายๆ นะโยม ถ้าประชาชนที่ใช้แรงงาน เริ่มสะสมมาม่าปลากระป๋อง แสดงเศรษฐกิจเริ่มไม่ดีแล้ว

คนส่วนมากเริ่มประหยัด เริ่มรัดเข็มขัดในครอบครัว  

ถ้าเป็นเจ้าของบริษัท ก็สังเกตง่าย ๆ คือ ถ้าขึ้นลิฟต์ ลงลิฟต์ แสดงเศรษฐกิจดี   

แต่ถ้าขึ้นลิฟต์ แล้วลงทางหน้าต่าง แสดงเศรษฐกิจกำลังย่ำแย่ ถึงแย่ที่สุด   

โยมทั้งหลายมีปัญหามากมายที่ประดังเข้ามาในชีวิตเรา บางครั้งเราก็สร้างมันขึ้นมาเอง บางทีคนอื่นโยนมาให้ ไม่ว่าจะเป็นปัญหา เรื่องปากเรื่องท้อง ปัญหาในที่ทำงาน ปัญหาบ้านเมือง บางคนก็หนักบ้าง เบาบ้าง  

บางปัญหาก็แก้ง่าย บางครั้งก็น้ำตาแทบกระเด็น

โยมทั้งหลายพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า ทุกข์เท่านั้นที่เกิดขึ้น ทุกข์เท่านั้นที่ตั้งอยู่ ทุกข์เท่านั้นที่ดับไป

แต่บางคนบอกว่ากว่าที่ทุกข์จะดับได้ ชีวิตโยมก็เกือบดับไปก่อนทุกข์แล้วท่าน

ทุกข์มีเพราะเราถือ ทุกข์หนักเราเพราะแบก ทุกข์เบาเพราะเราวาง ปล่อยก็ว่าง วางก็เบา เอาก็หนัก  

แต่มันไม่ได้ทำง่ายอย่างที่เราคิด

ที่จริง ความทุกข์จริงอายุมันสั้นนิดเดียว แต่เราชอบต่ออายุของความทุกข์   

ด้วยการคิดวนเวียนซ้ำซากเรื่องเดิม 

โยมทุกปัญหา ทุกความเครียด เราแก้ได้ ขออย่างเดียวให้เรามีสติพร้อมที่จะต่อสู้กับมัน ให้โยมมองว่าปัญหามันเป็นบิดาของนักประดิษฐ์ ปัญหามีไว้แก้ ไม่ได้มีไว้กลุ้ม โลกนี้ไว้เหยียบไม่มีไว้แบก     

เราเกิดมาในโลกนี้ต้องมีเสียงหัวเราะ มากกว่าเสียงร้องไห้

โยมทั้งหลาย อยากดับไฟต้องใช้น้ำ ถ้าอยากดับความทุกข์ 

ก็ต้องใช้ธรรมะเป็นเครื่องดับทุกข์ อาตมาแนะธรรมะง่ายๆ สไตล์ธรรมะเดลิเวอรี่   

โยมทุกท่าน ถ้าเรามองโลกให้เป็นเราก็เห็นความสุข   

โยมทั้งหลาย น้ำถ้าขังอยู่กับที่ไม่มีการไหลเวียน น้ำย่อมเสียได้ อารมณ์เราเช่นกัน ถ้าเรามีสิ่งไม่ดีเข้ามา   

โดยไม่มีการถ่ายเทออก อารมณ์ก็เสียได้เช่นกัน  

สังเกตง่ายๆ ถ้าเราเติมลมเข้าในลูกโป่ง ถ้าเติมมากเกินไป ลูกโป่งอาจแตกได้ ถ้าลมมันเยอะเราก็ต้องปล่อยออกบ้าง เวลาปล่อยลมออก ต้องค่อยๆ ปล่อยออก ถ้าเราปล่อยพรึบเลยทีเดียว  

ลูกโป่งอาจจะลอยไปถูกสิ่งอื่นได้

อารมณ์เราเช่นกัน ถ้าปล่อยไม่ดูจังหวะ ทำจะทำให้ตัวเราเดือดร้อน คนอื่นเดือดร้อนได้   

ทางที่ดี เราต้องเติมลมของลูกโป่งแต่พอดี แล้วชีวีจะมีสุข 

เจริญพร