อาจจะด้วยทำงานอยู่กับการรับฟังปัญหาของผู้คน โดยเฉพาะเรื่องความรัก คนเลยมักจะเรียกว่า “กูรู” เอาจริงๆ กูไม่ค่อยรูหร็อกค่ะ เรื่องความรัก ไม่มีใครเก่งกว่าใคร อยู่ที่ใครจะตั้งสติได้ก่อนกัน ปัญหาคนอื่นเราใช้หัว ปัญหาตัวเราใช้ใจ ปัญหาของใครๆเลยดูเหมือนตอบง่าย เพราะใช้ “หัว”มากกว่า “ใจ” แต่ไม่เคยเชื่อว่าจะมีสูตรไหนใช้ได้กับทุกความรัก
คำถามที่มีคนถามอยู่บ่อยๆคือ “พี่อ้อย พี่ฉอดคะ ทำยังไงถึงจะมีรักแท้” หรือ “ต้องดูแลความรักยังไง ถึงจะรักกันได้ตลอดไป” มีหนังสือ how to มากมาย พยายามตั้งกฎกติกาเพื่อหาสูตรสำเร็จในการดูแลความรัก แต่เชื่อเถอะค่ะ ทุกสูตรมีข้อยกเว้น อย่างประโยค “รักใครต้องดูใจกันให้นานๆ” ก็มีที่แต่งงานไม่กี่เดือนเลิก ทั้งที่ดูใจกันมาเป็นสิบๆปี หรือที่ชอบบอกกันบ่อยๆว่า “อย่าทะเลาะกันข้ามคืนนะ” หลายคู่เลิกกันเพราะประโยคนี้ เวลามีปัญหา บางครั้งต้องใช้เวลาในการไปคุยทบทวนกับตัวเอง การพยายามเคลียร์ ให้จบๆ ทั้งที่อีกฝ่ายไม่พร้อม เพราะต้องทำตามสูตรที่ว่า “อย่าทะเลาะกันข้ามคืน” ต่อให้ฝืนใจเขา เราก็จะขอคุยๆๆๆ ปรากฏลุย จนได้จบกันจริงๆก่อนข้ามคืน
มีน้องคนหนึ่ง ส่งคำถามเข้ามา เพราะอยากรู้ว่า รักของเขาจะจบตามทฤษฏีที่ใครๆพูดกันไหม
“ หนูมีเรื่องที่จะปรึกษา คือ ถ้าว่า ผช.กับผญ.คบกับมา7ปี พออยู่ห่างไกลกัน จะมีผลทำให้ความรักของเขาเปลี่ยนไปไหมคะ แบบฝ่ายผู้หญิงไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ ส่วนฝ่ายชายทำงานที่ไทย โดยที่ฝ่ายชายก็อาจไม่มีเวลาให้ฝ่ายหญิง ฝ่ายหญิงก็ไม่มีเวลาให้ฝ่ายชาย บวกกับฝ่ายชายก็มีคนแซวว่า มีคนนั้น คนนี้มาชอบ แล้วต้องทำงาน ต้องใกล้ชิดกัน พี่ว่า ตามทฤษฎีมีโอกาสไหมคะ ที่ฝ่ายชายหรือฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะเปลี่ยนไป ความรู้สึกที่เคยมีให้กันจะลดน้อยลง”
พี่ไม่มีทฤษฏี สิ่งเหล่านี้ได้มาจากการฟังความอ่อนแอของผู้คนมา 14 ปี จนเข้าใจแล้วว่า ความรักเป็นเรื่องไม่แน่นอนที่สุดในโลก รักมากขึ้นทุกวันก็มี รักน้อยลงทุกทีก็เยอะ และสิ่งที่เราต้องยอมรับคือ ทำดีได้ดี แต่บางทีก็ไม่ได้หัวใจนะ รักและดูแลเขาแทบตาย สุดท้ายเขาเลือกคนอื่น ความขมขื่นอาจเกิดขึ้นกับคนดีๆที่ไม่เคยนอกใจ สิ่งที่ให้เขาคือรักแท้ แต่เขากลับดูแลเป็นแค่ของตาย อยู่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็ไป แต่ก่อนจะยอมให้ไป ก็ยื้อเอาไว้นิดหน่อย ค่อยๆเติมน้ำหล่อเลี้ยงหัวใจ เพราะเสียดายคนดี ก็มีเยอะแยะ
ตัวไกล ไม่ได้แปลว่า ใจต้องห่างเสมอไปถ้ายังมีความรักความใส่ใจให้กันมากพอ รักทางไกล ถ้าจะไปไม่รอด ไม่ใช่เพราะไกล แต่เพราะความห่างไกล ทำให้คนที่ไม่ค่อยมีใจให้กันมากเท่าไหร่ แสดงออกได้ง่ายขึ้น ทางไกล + ไม่ค่อยมีเวลา อาจทำให้ต่างฝ่ายต่างโหยหา คนที่ใกล้กว่าและมีเวลาให้เขา แต่ใช่ว่าจะเป็นแบบนั้นทุกคู่ เท่าที่ดูๆ บางคู่ อยู่ใกล้กันทุกวัน ตัวติดกันอย่างกับอะไรดีก็ยังมีเวลาไปนอกใจ จนคนใกล้ๆงงว่า เธอเอาเวลาที่ไหนไปหาแฟนเพิ่ม ถ้าน้องมีรักทางไกล ยิ่งตัวไกล ยิ่งต้องให้เวลากัน อุปกรณ์การสื่อสารวันนี้แสนจะอยู่ใกล้ตัว อยู่ที่ใน “หัว” เรามีเขาในความคิดถึงขนาดไหน ไม่มีใครจะอยู่ไกลเกินกว่าจะ “คิดถึง” และเมื่อ “คิด” ก็ต้องให้ “ถึง” เขา ด้วยการสื่อสาร เมื่อไหร่มีเวลาได้เจอกัน ก็ดูแลใส่ใจกัน ไม่ว่าจะมีเวลาได้ใกล้กันมากน้อยแค่ไหน ขอให้เวลานั้นเป็นเวลาดีๆ มีคุณภาพระหว่างกัน ไม่ใช่เจอหน้าปั๊บ หาเรื่องทะเลาะ เพราะระแวง ไม่ไว้ใจ ถ้าแบบนั้นไปรักกันไกลๆกลับสบายใจกว่า รักกันต้องเชื่อใจกัน สำคัญกว่านั้นคือ ต่างทำตัวให้น่าเชื่อใจแค่ไหน ไม่ว่ารักใคร ความซื่อสัตย์เป็นคุณสมบัติง่ายที่สุดที่จะให้กัน ไม่ว่าต่อหน้าหรือลับหลัง รักกันต้องไม่ทำร้ายกันเท่านั้นเอง
หรือถ้าน้องจะลองหาทฤษฏี พี่มีให้ข้อเดียว “ถ้าโลกจะสอนความเปลี่ยนแปลงให้มนุษย์ คงสอนผ่านความรัก เมื่อวานรัก วันนี้รัก พรุ่งนี้ก็ไม่รู้แล้ว ดูแลกันและกันให้ดีที่สุดเท่าที่เวลายังเป็นของเรา” ถ้าวันหน้า เราไม่ได้รักกันเท่าวันนี้ อย่างน้อย เราน่าจะอยู่ในความทรงจำที่ดีที่สุดของกันและกัน แค่ไหนก็แค่นั้น ไม่ว่าจะรักทางไกล หรือ อยู่ใกล้กันแค่ไหนก็ตาม ถ้าดีต่อกันเต็มที่แล้ว เขายังนอกใจ หรือเดินจากไป ก็ให้ถือว่า คนบางคนอาจไม่ควรค่ากับหัวใจดีๆของเรา บางทีอาจจะดีก็ได้นะคะ ถ้าเรารู้ว่า รักของเราอาจจะเป็นแบบนี้อีกไม่นาน ต่างคนต่างจะได้เห็นคุณค่าของเวลาที่มีอยู่ ดูแลและใส่ใจกันสุดพลัง ถ้าคิดว่า รักนี้คงไม่มีวันพัง เราอาจจะละเลยกัน เพราะคิดว่ายังไง เธอคงไปจากเราไม่ได้ ส่วนใหญ่เรามักเห็นคุณค่าของเวลา ตอนหมดเวลา และเห็นคุณค่าของคนบางคนมากที่สุดตอนหลุดมือ ตอนที่ยังได้ถืออยู่ กลับไม่ค่อยดูแล จะมารู้สึกแย่ตอนเขาจากไป
เป็นคนหนึ่งที่มีรักทางไกล ตั้งแต่เป็นแฟน จนแต่งงาน วันนี้ 18 ปีแล้วค่ะ ไม่เคยกล้าคิดว่ามันจะต้องเป็นรักแท้ แค่ดูแลรักที่มีให้ดีที่สุดเท่านั้น และที่สำคัญ ไม่ว่ารักนี้จะแท้หรือไม่แท้ เราก็ต้องดูแลตัวเองให้ได้อยู่ดีค่ะ
