ตกเป็นเหยื่อของการ Bully แน่นอนว่าได้รับความเจ็บปวด แล้วคนที่มอบความเจ็บ…เขาได้อะไร???
“ไม่ได้สวย ใช้แอพล้วนๆโพสต์ลอยๆนะไม่ได้เอ่ยชื่อ”
“เห้ยแกรรรร….อ้วนขึ้นป้ะเนี้ย”
“ข้าวนอกนา…กาคาบพริก”
“Wanna be จร้า”
สวัสดีค่ะสาวๆชาว SistaCafeทกคน ช่วงนี้ไรต์ขอหยิบยกประเด็นฮิตฮอตทีเป็นปัญหาในสังคมมาแล้วอย่างยาวนั้นและในช่วงหลังๆมานี้ สังคมก็เริ่มออกมารณรงค์และให้ความสนใจเกี่ยวกับ การ Bullyหรือ Bullyingที่เกิดขึ้นในทุกสังคม ตั้งแต่เด็กยันโตไม่แบ่งช่วงวัย หากแต่ความเข้มข้นของการล้อเลียนนั้น แตกต่างกันออกมากเชื่อว่าไม่น้อยคนต้องเคยได้ยินประโยคเบสิคพื้นฐานข้างต้นทั้งที่เป็นประสบการณ์จากตัวเองจากคนอื่นหรือผ่านทางโซเชียลมีเดียมาบ้าง และเห็นกันจนชินตาและกลายเป็นเรื่องปกติธรรมดาที่ไม่ธรรมดาไปซะแล้ว
Bullying (บูลลี่ยิง) ในปัจจุบันกำลังเป็นประเด็นฮิตฮอตที่ใครๆต่างก็พูดถึงและให้ความสนใจมากขึ้นหลังจากที่เมื่อเดือนที่แล้วมีข่าวสะเทือนวงการที่โด่งดังมาไกลถึงบ้านเราดารานักร้องชื่อดังชาวเกาหลีใต้ผู้สวยและมากความสามารถอย่าง ‘ซอลลี่’ เธอตัดสินใจจบชีวิตตัวเองลง ซอลลี่เธอตกเป็นเหยื่อ Cyberbullying หรือ 'การระรานทางไซเบอร์' มาตลอดระยะเวลาหลายปีเรื่อยมาโดยเฉพาะใน Instagram ที่มีผู้ติดตามเธอกว่า 5 ล้านคน ‘ซอลลี่’ ถือเป็นบทเรียนหนึ่งของคนทั่วโลกที่ทำให้เราต้องมานั่งตระหนักและคำนึงถึงพฤติกรรมนี้ว่าการบูลลี่ในปัจจุบันเป็นสิ่งที่ง่ายและเร็วเพียงใด และไม่จำเป็นว่าจะต้องเผชิญหน้ากับบุคคลที่มีข้อพิพาทหรือมีความเห็นที่แตกต่างและขัดแย้งต่อกันแบบซึ่งๆหน้า แต่ในปัจจุบันการบูลลี่สามารถทำได้เลยในทันทีเราสามารถพูดหรือวิพากษ์วิจารณ์บุคคลอื่นได้ในทันทีที่เราอยากจะทำ…ยิ่งบุคคลเรามีคอนแท็กของเขาใน FB,IG,Line etc.ด้วยแล้ว…ก็ยิ่งสามารถส่งความเจ็บปวด…ความอับอาย…ความรู้สึกไร้ค่าต่างๆไปให้เขาได้ทันทีที่เราต้องการ เพียงแสดงความรู้สึกนึคิดของเราขึ้นมาบางอย่างและก็กด‘Post’ ‘Twit’หรือ‘Comment’ลงไปเท่านั้น…ความเจ็บ…ความอับอาย ก็จะทำหน้าที่ของมันในทันทีทั้งที่เกิดจากความตั้งใจและไม่ตั้งใจก็สามารถสร้างปมหรือบาดแผลทางใจได้ในทันที
การสร้างบาดแผลทางใจนั้นง่ายนิดเดียว
แต่…ทว่า
กลับไม่มีใครพูดถึงการรักษาหรือเยียวยาความรู้สึกตรงนั้นต่อผู้ที่ตกเป็นเหยื่อ(Victim)
และบางคนไม่ได้ตระหนักหรือรู้สึกเลยว่ามันเป็นสิ่งที่ละเอียดอ่อนและไม่ควร
ปม หรือ บาดแผลทางใจไม่ได้เกิดขึ้นจากเจ้าของชีวิตหรือร่างกายนั้นๆ แต่เกิดจากสิ่งที่ผู้อื่นชีวิตอื่นติดตราและนิยามบางอย่างลงไปในชีวิตใครบางคน ซึ่งคำพูดเหล่านั้นอาจเกิดขึ้นจากความตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ได้…การที่ทักท้วงใครบางคนและให้ฉายากับเขา เช่น อ้วน ดำ ไม่สวย ขี้เหร่ wanna be และอื่นๆ ผู้พูดอาจพูดออกไปจากสิ่งที่เห็นที่ตัวเองรู้สึก อาจเป็นสิ่งที่เป็นความจริงและไม่จริงหรือพูดเพื่อสร้างความสนุกในกลุ่มเท่านั้น…แต่ผลกระทบที่เกิดขึ้นกับผู้ตกเป็นเหยื่อนั้นกลับเลวร้ายไม่ใช่น้อย
บางคนเก็บสะสมจนเป็นโรคซึมเศร้าและมีจุดจบไม่ต่างจากซอลลี่เลยถือเป็นเรื่องที่น่าเศร้าและน่าผิดหวัง…การกระทำเช่นนี้ไม่ควรได้รับการเพิกเฉยหรือสนับสนุนจากสังคม แต่ควรจะกลับกลายเป็นว่า เราทุกคนควรต้องมานั่งตระหนักถึงผลกระทบเริ่มให้ความรู้ถึงที่เกิดขึ้นกับเหยื่อผู้ถูกกระทำ…และพวกเราต้องมานั่งทำความเข้าใจกับผู้ที่บูลลี่ผู้อื่นหรือแม้กระทั่งตัวเองว่า…พฤติกรรมนี้เกิดจากอะไร
บูลลี่ไปทำไม ทำแล้วอะไร??
*ตกเป็นเหยื่อของการบูลลี่แน่นอนว่าได้รับความเจ็บปวด *
มีนักวิจัยและนักจิตวิทยาหลายคนนิยามความหมายของคำว่า…Bully…ไว้มากมาย…ริกบี(Rigby. 2001:11)ให้ความหมายว่า…การแสดงออกของพฤติกรรมที่มีความต้องการทำร้ายบุคคลอื่นให้อยู่ภายใต้ความกดดันและมีแนวโน้มของการกระทำพฤติกรรมนั้นซ้ำอีก
โรเบิร์ต จูเนียร์…(Robert Jr. 2006:13)…ให้ความหมายว่า พฤติกรรมข่มเหงรังแกมีความใกล้เคียงกับพฤติกรรมการยั่วยุ การเยาะเย้ย…การเสียดสี…การกลั่นแกล้ง…การคุกคามแต่การแสดงพฤติกรรมต้องกระทำซ้ำๆอย่างต่อเนื่องเป็นระยะเวลานาน
มาสเตอร์(Master.2002:2)ให้ความหมายว่าเป็นการแสดงหรือการกระทำที่ได้คิดไตร่ตรองอันส่งผลต่อผู้อื่นให้ได้รับความเจ็บปวดและมีการเกิดพฤติกรรมดังกล่าวซ้ำๆโดยบุคคลที่ข่มเหงจะใช้พลังที่เหนือกว่า
สรุปได้ว่า Bully หมายถึงการกระทำที่ได้คิดไตร่ตรองหรืออาจจะเกิดจากความเลินเล่อได้ไปทำร้าย…รังแก…ข่มเหง…กลั่นแกล้ง…คุกคาม…กระแหนะกระแหนเพื่อเป็นการเสียดสีเยาะเย้ยให้ผู้ถูกกระทำเกิดความเจ็บปวดทางร่างกาย…จิตใจ…โดยอาจผ่านทางคำพูดหรือการกระทำหรือข้อความต่างๆและการแสดงพฤติกรรมเช่นนี้ต้องกระทำซ้ำๆอย่างต่อเนื่องเป็นระยะเวลานาน และผู้กระทำพฤติกรรมนั้นมีแนวโน้มว่าจะกลับมาทำพฤติกรรมนั้นซ้ำอีกและมากขึ้น
หากผู้กระทำพฤติกรรมนั้นทำโดยไม่ได้ตั้งใจ…แน่นอนว่าอาจมีการขอโทษขอโพยกันไปแล้วทุกอย่างก็จบลง…ผิด!! ผิดค่ะ…การบูลลี่แม้จะเกิดจากการตั้งใจหรือไม่ตั้งใจและจะเป็นความจริงหรือไม่ก็ตามล้วนแล้วแต่สร้างบาดแผลทางใจได้เช่นกัน…ในสังคมไทยเราอาจมองว่าการบูลลี่เป็นเรื่องขำๆปกติ…ธรรมดาที่ใครๆก็ทำกัน…เฮฮาปาจิงโกะอยู่แล้ว….เราคิดและเข้าใจกันมานานจนกลายเป็นวัฒนธรรมความเคยชินไปว่าเราสามารถแสดงความคิดเห็นของตัวเองที่มีต่อคนอื่นได้อย่างอิสระเสรี….บางคนอ้างความสนิท…ความเป็นเพื่อน…ความเป็นพี่น้อง…ความเป็นผู้ใหญ่หรืออาวุโสกว่าแล้วก็ใช้สิทธิตรงนี้ที่ไม่มีใครมอบให้ทำการบูลลี่คนอื่นลงไปอย่างไม่รู้ตัวด้วยความเคยชิน…หรือบางคนเจาะจงกระทำอย่างตั้งใจเพื่อให้อีกฝ่ายเจ็บปวด….ฉะนั้นแล้วก่อนที่เราจะแสดงความคิดเห็นหรือทัศนะต่อตัวบุคคลอื่นก็ควรตระหนักถึงผลกระทบที่จะตามมาด้วยว่าจะเป็นการสร้างบาดแผลทางใจให้ใครหรือเปล่า
บาดแผลทางใจที่เกิดจากคำพูดล้อเลียนแน่นอนว่าจะทำให้ความรู้สึกอับอาย ไร้ค่า และอาจพัฒนาไปเป็นโรคซึมเศร้า
“บัฟฟาโลจัง”
“เรื่องแค่นี้เองทำไม่ได้หรอ”
“ถ้าขาวจะสวยกว่านี้นะ…อันนี้ดูตลาดล่างและบ้านมากกกก”
บางคนใช้ความหวังดีเป็นเครื่องมือการบูลลี่คนอื่นและไตร่ตรองมันมาแล้วอย่างรอบคอบ…เลือกใช้คำพูดที่จะทิ่มแทง…เพื่อกระแหนะกระแหนทำให้เกิดความเจ็บปวดแก่อีกฝ่าย…ถามว่าคนพวกนี้เขาได้อะไรจากการกระทำนี้…หากเป็นคนที่ทำด้วยอารมณ์โกรธล้วนๆก็คงจะเพื่อความสะใจส่วนตัว…เพื่อแก้แค้น…แต่หากไม่ใช่คนที่บาดหมางต่อกันละทำไปทำไม??
คุณเป็นใคร…หากเราไม่ได้รู้จักกัน…ฉันไม่รู้จักคุณ…แต่คำพูดเหล่านั้นกลับทำฉันสั่นคลอน!!!
เหตุผลอะไรที่ทำให้คนบางคนต้อง Bully คนอื่น? เพื่อสะใจที่ต้องการยกตัวเองเป็นใหญ่หรือจริงๆแล้วมีเหตุผลอะไรมากกว่านั้น…พฤติกรรมการถูกบูลลี่ไม่ได้แตกต่างมากนักจากการถูกนินทาหรือวิพากษ์วิจารณ์ที่ฉุดรั้ง…แต่กลับถูกจัดอยู่ในประเภทที่สามารถสร้างความเจ็บปวดทางใจได้เช่นเดียวกัน…เพียงแต่ว่า“บูลลี่ทำซึ่งหน้า…นินทาพูดลับหลัง”เหล่านี้ต่างจัดเป็นกลไกการปกป้องตนเองทางจิตอย่างหนึ่ง…จะช่วยปกป้องจิตใจให้หลุดพ้นจากความรู้สึกมีปมด้อยและความรู้สึกบางอย่าง
คำวิจารณ์ คำตัดสิน การนินทา ล้วนแล้วแต่เป็นเครื่องมือหนึ่งของการ Bully ทั้งสิ้น
*จริงๆแล้วคนที่ชอบ Bully คนอื่น เขาเป็นอะไร? *
มีปมด้อย รู้สึกด้อยค่า Bullying หรือว่ากล่าวผู้อื่นในทางที่ไม่ดีเป็นการชดเชยความรู้สึกแย่ๆที่มีต่อตัวเองทำให้รู้สึกว่าตนเองเหนือกว่าคนที่กำลังกล่าวถึง..เพื่อเพิ่มความมั่นใจให้กับตนเองบางครั้งคนที่ถูกแกล้งไม่จำเป็นว่าต้องเป็นคนที่แปลกแยกหรือมีจุดเด่นที่เป็นปมด้อยแต่กลับเป็นคนที่ดี…คนที่เพียบพร้อม…เรียนดี…หน้าตาดี…เหตุผลที่เป็นแบบก็เพราะว่าพวกเขาต้องการเพิ่มความมั่นใจให้กับตัวเอง…พยายามหาข้อเสียของคนๆนั้น…เพื่อที่จะทำให้ตัวเองเหนือกว่าคนอื่น…กลบความรู้สึกในใจที่รู้สึกว่าตัวเองด้อยกว่าเค้า…ยกตัวอย่างเช่น..ไปล้อคนอื่นว่า “อ้วนๆ” แต่จริงๆตัวเองก็ไม่ได้ผอมขนาดนั้นแต่ล้อเพราะ“เค้าอ้วนกว่าเรา”เพื่อทำให้ตัวเองรู้สึกว่า“เราผอมกว่านะ
พฤติกรรมก้าวร้าว…มีการวิจัยมาว่าผู้ที่Bullyส่วนใหญ่66%เป็นผู้ชายและมักจะมีพฤติกรรมที่ก้าวร้าวหรือกลั่นแกล้งผู้อื่นเพียงเพราะตัวเองนั้นมีปัญหาแล้วพยายามที่จะทำร้ายความรู้สึกของผู้อื่นเพื่อกลบเรื่องราวที่ตัวเองเผชิญมา…จึงทำให้เกิดการแสดงออกพฤติกรรมที่ก้าวร้าว
แนวโน้มของคนที่Bullyคนอื่นในอนาคตยังมีความเสี่ยงที่จะเป็นโรคบุคลิกภาพผิดปกติชนิดต่อต้านสังคม(Antisocial Personality Disorder)ซึ่งเป็นโรคที่เกิดมาจากความมีอารมณ์ร้ายพฤติกรรมที่ก้าวร้าวตั้งแต่เด็กชอบความรุนแรง…ส่งผลให้เป็นคนที่สร้างความเดือดร้อนให้ผู้อื่นใจร้อน…ขี้โมโห…ไม่มีการยับยั้งชั่งใจ…เห็นเรื่องความรุนแรงเป็นเรื่องปกติ…ก่อปัญหาอาชญากรรมได้…การที่จะป้องกันโรคนี้..คือ…การปลูกฝังเรื่องที่ดี…สร้างความมั่นคงทางอารมณ์…การมองโลกในแง่ดี…การเห็นใจผู้อื่น เป็นต้น
ความไม่รู้ ไม่ตั้งใจ…จริงๆแล้วคนเหล่านั้นอาจจะไม่รู้และไม่ได้มีเจตนาเช่นที่พูดออกไป…หลายๆคนอาจสงสัยกันว่าแล้วมันเป็นไปได้หรอ?…แน่นอนว่าเป็นไปได้…เนื่องจากพวกเขาไม่รู้ว่าคำพูดเหล่านั้นหรือพฤติกรรมกลั่นแกล้งนั้นสร้างบาดแผลและความเสียใจให้แก่คนอื่นได้ไม่ได้น้อยไปกว่าความเจ็บปวดทางกายเลย….การไม่ได้รับการปลูกฝังที่ดีจากครอบครัว….เราอาจคิดกันมาว่ามารยาทเป็นสิ่งที่ต้องรู้และเข้าใจกันในทุกครอบครัว…ผิดถนัดค่ะ…มารยาททางสังคม..กฎเกณฑ์และแนวปฎิบัติของแต่ละบ้านแต่ละครอบครัวมีความเข้มข้นและจืดจางแตกต่างกันไปในแต่ละเรื่องไม่ใช่ว่าทุกๆครอบครัวจะได้รับการสั่งสอนแลปลูกฝังมาเหมือนกันทั้งหมดและกรอบของสังคมก็ไม่ได้มีนักตรวจสอบมารยาททางสังคมอย่างเป็นทางการอีกด้วย…ความเข้มข้นจึงแตกต่างกัน
เพื่อที่จะรักษาความสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนในกลุ่ม…การBullyจะจำเป็นขึ้นมาทันที หากเราอยู่ในกลุ่มเพื่อน…ยิ่งถ้าเพื่อนมีเรื่องบาดหมางกับใครบางคนแล้วการทำตัวเป็นกองหนุน…ก็เป็นสิ่งที่ต้องทำอย่างยิ่งเพื่อเป็นไปในแนวเดียวกันกับกลุ่ม…เพื่อให้ได้รับการยอมรับและรักษาสัมพันธภาพกับคนอื่นในกลุ่มอีกด้วย“เราคบคนแบบไหนเราก็มักจะมีพฤติกรรมอะไรบางอย่างใกล้เคียงกับคนแบบนั้น”เพื่อที่ทำให้เพื่อนยอมรับเพื่อที่จะทำให้เรายังอยู่ในสังคมและกลุ่มได้
ปลดปล่อยความโกรธหรือความทุกข์ที่มีอยู่ภายในจิตใจ…บางคนไม่เคยรู้เท่าทันอารมณ์ภายใน…ไม่มีทักษะในการจัดการกับอารมณ์ที่เป็นลบ…จึงมักเลือกวิธีการจัดการด้วยวิธีที่ง่ายที่สุดนั่นคือการพูดระบายออกมา…หากจะระบายเรื่องความทุกข์ใจของตัวเองก็กลัวคนอื่นจะตำหนิ…ยิ่งจะทำให้รู้สึกด้อยค่ามากขึ้น…กระนั้นการพูดระบายในเรื่องของคนอื่นจึงเป็นทางออกที่ดีที่สุด
และถ้าหากจะถามว่า คนที่เขาบูลลี่คนอื่นอย่างตั้งใจ เขาได้อะไรจากการกระทำนี้…นอกจากความสะใจ
มันอาจไม่ใช่เพียงแค่ความสะใจเพียงเท่านั้นพฤติกรรมการBullyคนอื่นไม่ว่าจะกระทำทางร่างกาย…จิตใจ…คำพูด…ต่างเกิดจากความเจ็บปวดทางใจของผู้กระทำทั้งสิ้น…ที่เป็นเหมือนวัฏจักรที่ส่งต่อไปยังผู้ถูกกระทำ…วนเวียนอยู่เช่นนั้นอย่างไม่มีที่สิ้นสุด…คนที่จะสามารถต่อว่าให้ผู้อื่นได้…หากไม่ใช่เพราะความไม่รู้นั้นก็สามารถตีความไปได้ว่า…มีปัญหากับจิตใจที่ยังมีความเจ็บปวดอยู่ลึกๆจึงพูดบางสิ่งที่เป็นการทำร้ายผู้อื่นออกมาเพื่อกลืนกลบบาดแผลของตัวเอง…เพิ่มปมให้ผู้อื่น
ซึ่งการกระทำนี้จะให้ผู้กระทำนั้นเกิดความรู้สึกเหนือกว่า…เจ๋งกว่าดีกว่าและเกิดความภาคภูมิใจตามมา…ไปชดเชยความเจ็บปวดและบาดแผลของตนเองโดยที่เขานั้นไม่ได้รู้ตัวเลยว่า…แท้จริงแล้วสิ่งที่ทำลงไป…สิ่งที่พูดออกไปแล้วทำให้คนอื่นเจ็บ…ไม่ได้สะท้อนสิ่งที่ผู้ถูกกระทำเป็นแต่สะท้อนความคิดของผู้กระทำเองที่มีต่อผู้อื่น…มันคือการตัดสิน…การวัด…และมาตรวัดของคุณคืออะไร…เราจะบอกว่าใครสูงกว่าหรือเตี้ยกว่าเราได้นั้น…คงไม่มีใครเอามาตรฐานของเพื่อนหรือพี่สาวของตัวเองมาวัดอย่างแน่นอน…จะต้องวัดและเทียบจากตัวเองโดยมีพื้นฐานจากตัวเองเป็นหลัก…จึงจะได้คำตอบว่าเขาเตี้ยหรือสูงกว่าเรา บางสิ่งที่เราพูดออกไปนั้นไม่ได้สะท้อนตัวผู้ฟังแต่กำลังสะท้อนทัศนะคติของผู้พูดเองซะมากกว่า…แท้จริงแล้ว..การวัดคนอื่นนั้นก็เพื่อหาคุณค่าบางอย่างของตนเอง…ว่ามีมากน้อยแค่ไหน…ไม่ใช่การวัดผู้อื่นหรือหาคุณค่าในตัวของผู้อื่น
อย่างไรก็ตามการBullyที่กระทำด้วยความตั้งใจ….อาจเกิดจากการที่ว่าลึกๆแล้วผู้กระทำขาดความมั่นใจและรู้สึกด้อยค่าในตนเองเป็นหลัก…จึงแสดงออกถึงพฤติกรรมนั้นเพื่อเป็นการกลบเกลื่อน…ปลดปล่อยตนเอง….ให้เกิดความรู้สึกสบายใจโดยที่เขานั้นไม่ได้รู้ตัวว่า…คำพูดหรือการกระทำเหล่านั้นที่เกิดจากการBullyคนอื่นไม่ใช่แต่เพียงผู้ที่ถูกกระทำหรือเหยื่อ(Victim)จะต้องสำรวจตนเองหรือมานั่งเห็นอกเห็นใจตนเองที่ถูกทำร้าย…ถูกสร้างบาดแผล…แต่ก็ควรมานั่งนึกตรึกตรองและคำนึงถึงสาเหตุของพฤติกรรมของผู้ที่กระทำด้วยว่าว่า…แท้จริงแล้ว…การกระทำที่สร้างความเจ็บปวด…อับอาย…ไร้ค่า…ให้กับผู้อื่นมีพื้นฐานมาจากอะไรและเมื่อเราเข้าใจแล้ว….บาดแผลที่เคยเจ็บปวดตรงนั้นอาจบรรเทาลงและจางหายไปด้วยยาที่ชื่อว่า…ความเข้าอกเข้าใจ…เมื่อเป็นเช่นนี้แล้วก็ควรมั่นสำรวจคำพูดของตัวเองก่อนจะพูดกับใครในเชิงหยอกล้อเล่นกับใครแน่นอนว่าการพูดเล่นเรื่องปกติในสังคมใครๆก็ทำกัน…แต่มันจะไม่ปกติและกลายเป็นคำตัดสินหรือคำวิจารณ์และสร้างความเจ็บปวดใหผู้อื่นได้ในทันทีหากเราพลั้งคำพูดออกไปโดยไม่คิดให้รอบคอบเสียก่อน
ผู้ที่อ่อนแออาจตกเป็นเหยื่อของการบูลลี่ได้
แต่คนที่บูลลี่ผู้อื่นนั้นไ***ม่ใช่คนที่เข้มแข็งอย่างแท้จริง
พบกับบทความที่น่าสนใจอีกมากมายที่นี่เลยค่ะPinky_Bonbonsและหากเพื่อนๆคนไหนที่ชื่นชอบบทความแนวนี้กดฟอลโลไว้ได้เลยค่ะ…เพื่อเป็นการที่จะไม่พลาดบทความดีดีแบบนี้อีกที่จะมีมาให้อ่านกันแบบเรื่อยๆ…ก่อนไปไรต์กดหัวใจหรือแชร์บทความเพื่อเป็นกำลังใจให้ไรต์ด้วยเน้อออหรือจะส่งต่อบทความดีดี…นานาไปด้วยสาระความรู้เช่นนี้ไปให้เพื่อนๆหรือคนที่คุณรักก็ดีน้า…ขอบคุณที่ชื่นชอบนะคะ…หากผิดพลาดประการใดไรต์ขอน้อมรับทุกคำติชมและจะพัฒนาฝีมือในการเขียนต่อไปจ้า แล้วพบกันใหม่ในบทความถัดไปจ้า…Byeeee :D
Stop Bullying
ติดตามบทความใหม่ๆได้ที่ SistaCafe Facebook
SistaCafe เว็บไซต์รวบรวมบทความสำหรับผู้หญิง https://sistacafe.com
♥ ดาวน์โหลด App SistaCafe ฟรีได้แล้ววันนี้! ♥
iOS : AppStore
Android : PlayStore
