'ดาว ขำมิน' เปิดใจจากเด็กสลัมสู่ตลกมากฝีมือ

ตลกมากความสามารถ ดาว ขำมิน ที่ชีวิตจริงไม่ตลกอย่างที่ใครๆ เห็น เพราะก่อนหน้านี้เจ้าตัวเคยใช้ชีวิตอยู่สลัม ชีวิตค่อนข้างลำบาก ถึงขั้นไม่มีที่นอน ต้องนอนที่มหาวิทยาลัย
ล่าสุด ดาว ขำมิน มาเปิดใจผ่านทางรายการ คุยแซ่บShow ทางช่อง ONE31 ที่มีพีเค ปิยะวัฒน์ และเบนซ์ พรชิตา เป็นพิธีกร

สมัยก่อนลำบากมาก โตที่สลัม?
ดาว : ครับ อยู่สลัมที่กรุงเทพฯ แถวสะพานควาย เป็นบ้านสังกะสีเหมือนบ้านทั่วไปที่เป็นสลัม ตอนนั้นพ่อเป็นช่างไม้ แม่ก็ช่วยน้าขายกับข้าว แล้วก็มีพี่อีก 4 คน ตอนเด็กๆ น่าจะ 6-7 ขวบ ผมก็ไปคุ้ยขยะหาของเล่น แต่ก็ไม่คุ้มโดนคนเก็บขยะด่า

เห็นว่าตอนเด็กมีช่วงที่ขาดเงิน จนบ้านที่เช่าอยู่โดนไล่?
ดาว : ใช่ๆ เขามาคุยกับแม่ว่าให้ออกไปหาที่ใหม่ คือแม่ไม่มีเงินมาจ่าย ที่บ้านจะมีเงินอยู่แค่ 6 บาท แล้วก็นั่งทานข้าวอยู่ในบ้าน แล้วบ้านที่เช่ามันทรุดลง เงินก็หายหมด

ตอนนั้นโดนไล่ออกจากบ้านด้วยไหม?
ดาว : เขาไล่มา แล้วมาขอเขาอยู่ แล้วเรื่องข้าวส่วนมากจะได้มาจากน้าที่ขายเหลือ

พอจบ ม.ต้น ก็ย้ายออกมาอยู่คนเดียว?
ดาว : คือย้ายออกมาเพราะว่า อยู่ไปก็มองกับข้าวมันไม่อิ่ม ตอนนั้นอยู่กับแม่แล้วพี่อีกคนหนึ่ง ส่วนพี่ที่เหลือก็ออกไปทำงาน ก็มองดูกับข้าวมันน้อย เราก็เลยตัดสินใจย้ายออกมา เพื่อให้เขากินอิ่ม

ตอนนั้นสงสารใครมากที่สุด ตัวเองหรือคนรอบข้าง?
ดาว : ตัวผมเอง ผมไม่มีความสงสารตัวเองเลย คือสงสารแม่ แม่พยายามเหลืออะไรมาที่บ้าน พอมาถึงเราด้วยความเป็นเด็กก็เปิดตะกร้าดูว่ามีอะไรบ้าง แม่ก็ยืนมองแล้วน้ำตาไหล ก็เลยไม่กล้ากิน เราก็เลยออกมาดีกว่า ซึ่งตอนออกมาก็ไม่มีความคิดว่าจะอยู่ที่ไหน ตอนไปเรียนก็เรียนไม่รู้เรื่อง เป็นคนคิดมาก แต่เราชอบทำให้คนอื่นสนุกชอบ แต่ว่าพอเลิกเรียนเราก็จะนั่งคนเดียวแล้วก็คิดจะไปไหนต่อ ตอนนั้นเราก็นอนที่หน้าราม เพราะเขาเปิดตลอด 24 ชม.

แล้วตอนนั้นทานอะไร ทำงานอะไร?
ดาว : ตอนนั้นยังไม่ได้ทำอะไร แล้วอยู่อย่างนั้นสักพักหนึ่ง รุ่นพี่ก็เลยให้ไปเล่นดนตรี แต่เราเล่นดนตรีไม่เป็น ไปอาศัยร้อง เล่นบ้าง แต่เล่นเป็นอยู่เพลงเดียว รุ่นพี่พาไปเล่นที่ผับแล้วเขาให้ 2 พัน ดีใจมาก ไม่พูด นั่งนิ่งคิดในใจว่าดนตรีได้เงินเยอะ ไม่เรียนล่ะ ตอนนั้นเข้าใจว่าดนตรีได้เงินเยอะ แต่ก็ยังเรียน ก็เอาเงินนั้นไปเรียน ตอนนั้นก็ไปยืมเงินเพื่อนซื้อกีต้าร์แล้วก็มาฝึกเอง เข้าใจเองว่าเล่นแบบนี้ ก็ไปสมัคร เขาก็รับ รู้สึกว่าจะเล่นไม่เกิน 5 เพลง เพราะเล่นได้แค่นั้น เล่นวนไป วนมา พอเล่นเสร็จมารับเงิน เขาให้ 120 บาท ผมก็อ้าว…ได้เท่านี้หรอครับ เขาก็พูดพว่าเอ็งได้เท่านี้ก็บุญแล้ว เล่นมา 5 เพลงเองตั้งแต่ต้นจนเลิก ซึ่ง 2 พันตอนนั้นเขาให้ไปเรียนหนังสือ รุ่นพี่ให้แต่ไม่พูด แล้วมาบอกทีหลัง ซึ่งวันต่อมาเราก็กลับมาร้องอีกครั้ง เพราะต้องหาเงินจ่ายค่ากีต้าร์ 7,000 บาท เราเอากีต้าร์ไปคืนเพื่อน เพื่อนก็ไม่เอา ก็เลยกลายเป็นใช้หนี้ชีวิตตัวเองไม่พอ ต้องมาใช้หนี้เพื่อนอีก

แล้วมาต่อยมวยตอนไหน?
ดาว : ตอนเริ่มจะจบ ม.ปลาย ช่วง ม.ปลาย ตอนต้นไม่มีเงินไปอาศัยเพื่อน ผมบอกเพื่อนว่าไม่มีที่นอน เพื่อนก็ใจดีไปนอนที่อื่น เพื่อให้เหลือ 2 คน เพราะหอนี้ให้อยู่ห้องละ 2 คน แต่ว่าไปอาบน้ำ ห้องน้ำรวม เจ้าของหอเห็น ผมก็เลยไปทั้งผ้าเช็ดตัวออกไปเลย ก็ไปอยู่หน้าราม เวลาเพื่อนชวนกินก็บอกว่าอิ่ม ไม่มีเงิน เกรงใจเขา แต่พอเพื่อนไปหลายๆ คนกินไม่หมด ผมก็บอกว่าบาปกรรมกินทิ้ง กินขว้าง ผมก็เอามากิน

ช่วง ม.ปลายเริ่มต่อยมวย ตอนนั้นเงินดีไหม?
ดาว : จริงๆ ต่อยมวยก็เลี้ยงตัวได้ แต่เท่าที่จำได้ไม่ได้สักบาท ต้องชนะถึงได้ตัง ผมน่าจะเป็นนักมวยสายธรรมะไม่เคยชนะใครเลย ผมตั้งใจต่อย แต่ต่อยสู้เขาไม่ได้ คือไฟล์สุดท้ายที่เลิกก็ชะล่าใจ โดนเตะเข้าตาผมก็เลยเลิก

แล้วมาเข้าวงการได้ยังไง?
ดาว : เข้าวงการเพราะความจน เพราะความไม่มีเหมือนกัน ขายของแต่ขายไม่ดี ก็นั่งดูโทรทัศน์มันมีรายการอยู่รายการหนึ่งเขารับสมัครร้องเพลง ก็คิดแค่ให้ได้ตังค์จ่ายค่าห้อง ผมก็โทรไปในรายการ เขาก็บอกว่าให้ส่งไปในอีเมล แต่ผมก็เล่นไม่เป็น ก็เลยบอกแฟนไปโทรตู้ไปหาเขาเลย จนเขาบอกว่าโอเค รอเรียก 3 เดือน พอไปก็ช่วงเป็นไข้ด้วย ไม่ไหว เมายา ยาแก้ไข้ แก้หวัด ลดน้ำมูก ช่วงที่ไปมันจะออกหนาวๆ ผมก็ไปนอนตากแดด แต่หนักหว่าเดิม ตอนแรกจะกลับบ้าน แต่แฟนบอกว่ามาแล้วรอเถอะ ก็ไม่ได้หวังอะไร ในใจคิดว่ามีเงินจ่ายค่าห้องก็พอแล้ว ซึ่งผลออกมาก็ได้อันดับหนึ่ง

วันนั้นชีวิตเปลี่ยนเลยไหม?
ดาว : ไม่เปลี่ยน ก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าได้เงินกลับไป 12,000 แฟนก็เลยไปซื้อไข่ ซื้อผัก ซื้ออะไรเก็บไว้ในตู้เย็นเพื่อประทังชีวิต เพราะไม่รู้ว่าจะได้แบบนี้อีกเมื่อไหร่

ที่เห็นทั้งหมดนี้ บุคลิกแบบนี้มันเป็นตัวเราจริงๆ หรือเป็นคาแร็กเตอร์ของเรา?
ดาว : จริงๆ ผมจะเป็นคนที่คิดมาก คิดเยอะ ทุกวันนี้ผมก็คิดยาคลายความตึงเครียด ผมเคยนั่งตบหัว 2 วันโดยไม่นอน แต่ไม่หาย ผมชอบพาเพื่อนไปหาหมอ แต่ตัวเองไม่ชอบ เพราะต้องใช้เงิน เคยปวดแบบเงยหน้าไม่ได้ ตอนแรกคิดว่าเป็นไมเกรน แต่ไปหาหมอ หมอบอกไม่ใช่