นอกเหนือไปจากการจับตาว่า “พรรคอนาคตใหม่” จะต้องเจอกับชะตากรรมอะไรอีกบ้าง จากนี้ไป เมื่อ “ธนาร จึงรุ่งเรืองกิจ” หัวหน้าพรรคอนาคตใหม่ มีอันต้องหลุดจากเก้าอี้ส.ส. ระบบบัญชีรายชื่อ จากกรณีถือหุ้นธุรกิจสื่อ โดย “ศาลรัฐธรรมนูญ” เพิ่งสั่งลงดาบไปสดๆร้อนๆ เมื่อวันที่ 21 พ.ย.62 นั่นคือการเคลื่อนไหวของพรรคอนาคตใหม่ว่าจากนี้จะออกมาในรูปแบบไหน ?
ยิ่งเมื่อพิจารณาจากทีท่าของ ธนาธร เองนับตั้งแต่สิ้นคำพิพากษาขององค์คณะตุลาการรัฐธรรนูญ ได้ออกมาตอบโต้ทันควันว่า เขาเองได้ตั้งข้อสังเกตในคำวินิจฉัยครั้งนี้ พร้อมทั้งเรียกร้องให้สังคมพิจารณาเอาเองว่าเกิดอะไรขึ้น และมีความเป็นธรรมหรือไม่ อีกทั้งยกเหตุขึ้นมาหักล้างทั้งตัวคณะตุลาการรัฐธรรมนูญตลอดจนคำวินิจฉัย อย่างละเอียดยิบ
โดยจะเห็นได้ว่าธนาธร และแกนนำพรรคอนาคตใหม่ใช้เวลาค่อนข้างต่อเนื่อง เพื่อเคลื่อนไหวพบปะพี่น้องประชาชนที่ย่านสยามสแควร์ รวมทั้งการใช้สื่อโซเชียลสื่อสาร ทั้งเชิงให้กำลังใจไป จนถึงปลุกเร้า สร้างความรู้สึกร่วมกับชะตากรรมที่ธนาธร กำลังได้รับ อย่างเข้มข้น
ด้วยความเคลื่อนไหวของฝ่ายที่ไม่อาจยอมรับในคำวินิฉัยของศาลรัฐธรรมนูญ ที่ทำให้ธนาธร ต้องพ้นจากสถานะส.ส. กำลังก่อตัวขึ้น โดยเฉพาะทุกข้อความ ทุกความรู้สึกถูกส่งต่อๆกันไปยังโลกโซเชียล ยิ่งทำให้หลายฝ่ายอดตั้งคำถามไม่ได้ว่า จากนี้ไปจะเกิด “ม้อบสีส้ม” ขึ้นมาเคลื่อนไหวแสดงพลังหรือไม่
“ถ้าเขาทำไม่ผิดกฎหมาย อยากทำก็ทำไป ไม่ว่าจะเป็นการรณรงค์เรื่องการเกณฑ์ทหารหรืออะไรก็ว่ากันไป”
คำตอบจาก“บิ๊กป้อม” พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ รองนายกรัฐมนตรี เมื่อถูกถามว่าหน่วยงานความมั่นคงประเมินแล้วใช่หรือไม่ว่าเป็นการรณรงค์ ไม่ใช่การปลุกระดมเชิญชวนให้คนออกมา พร้อมกันนี้พล.อ.ประวิตร ยังแสดงความมั่นใจด้วยว่า คงไม่มีการปลุกม็อบลงท้องถนน เพราะคงทำไม่ได้แน่ !
สิ่งที่สื่อนำไปสอบถามรองนายกฯฝ่ายความมั่นคง คือพล.อ.ประวิตรนั้น ย่อมไม่ใช่ประเด็นที่อยู่นอกเหนือความคาดหมาย เนื่องจาก ฝ่ายความมั่นคง จับตาทุกความเคลื่อนไหวมาตั้งแต่แรก ก่อนหน้าที่จะถึงนัดหมายชี้ชะตา ธนาธร เมื่อวันที่ 20 พ.ย.ที่ผ่านมา
ขณะที่พรรคอนาคตใหม่เองก็รู้ดีว่า การระดมมวลชนมาให้กำลังใจกันตามวาระนั้นสามารถทำได้ แต่หากหวังที่ขยายผล ไปถึงขั้น “ปลุกม็อบ”เหมือนกับที่ม็อบเสื้อสีต่างๆเคยทำมาแล้วในอดีต ทั้งม็อบเสื้อแดง ,ม็อบเสื้อเหลืองจนถึงม็อบกปปส. ย่อมเป็นเรื่องยาก เพราะโอกาสที่จะขนคนเดินทางจากต่างจังหวัดเข้าสู่กรุงเทพฯ ไม่มีทาง ที่จะไม่ถูก “สกัด” จากฝ่ายความมั่นคง ฝ่ายปกครอง ตั้งแต่ระดับจังหวัด
ด้วยเหตุนี้ แกนนำพรรคอนาคตใหม่เองจึงเลือกที่จะส่งสัญญาณว่า สามารถชุมนุมแบบสันติวิธีได้ ไม่จำเป็นต้องระดมพล ปลุกม็อบตามที่ฝ่ายรัฐบาล กำลังคาดการณ์แต่อย่างใด
อย่างไรก็ดี ใช่ว่าพรรคอนาคตใหม่เอง จะไม่รู้ว่า เงื่อนไขใดที่จะเป็น “อุปสรรค” ต่อการเคลื่อนไหว “ภาคสนาม” และนับวันอาจจะมีมากขึ้นทุกทีนั้น มาจากปัญหาภายในคือ “เอกภาพ” และความเข้มแข็งของพรรคอนาคตใหม่เอง ผสมผสานไปกับ กลไกฝ่ายความมั่นคงในมือของรัฐบาลทั้งในทางลับ และเปิดเผยที่สแกนทุกการขยับของฝ่ายค้าน
จับตารอดูกันต่อไปว่า การตอบโต้ด้วยสันติวิธีตามแบบฉบับของพรรคอนาคตใหม่ จะดำเนินไปในทิศทางใด !?
