ฉลาม กระเบน และจุดจบบนโต๊ะอาหาร

รายงานฉบับล่าสุด An Overview of Major Shark Traders, Catchers, and Species จัดทำโดยองค์กรต่อต้านการค้าสัตว์ป่าระหว่างประเทศ และ เครือข่ายสำรวจการค้าสัตว์ป่า TRAFFIC เปิดเผยว่า 80% ของาม และกระเบนที่ถูกจับจากท้องทะเลทั่วโลก อยู่ในมือของผู้ค้าจำนวน 20 รายเท่านั้น โดยการจับสัตว์ทั้ง 2 ชนิดต่อปีคิดเป็นน้ำหนักรวมกันมากกว่า 6 แสนเมตริกตัน

.

.

ปัจจุบัน ตัวเลขประชากรของฉลามและกระเบนลดลงอย่างมีนัยยะสำคัญ โดยปัจจัยคุกคามส่วนใหญ่คือการล่าเพื่อเอาครีบ ในกลุ่มฉลาม และเนื้อในกระเบน ส่งผลให้สัตว์ทั้งสองตกอยู่ในสภาวะอันตราย นอกจากนั้นการทำประมงอย่างไม่ยั่งยืน ทำให้ฉลามที่ยังไม่โตเต็มวัย หรือฉลามที่พร้อมผสมพันธุ์ถูกล่า เป็นการตัดตอนวงจรชีวิตของพวกมันโดยปริยาย “มีความพยายามที่จะดำเนินการต่อต้านขบวนการค้าสัตว์ผิดกฎหมายและการทำประมงที่ไม่ถูกต้อง ฉลาม และกระเบนเป็นสัตว์ที่อยู่บนสุดของห่วงโซ่อาหาร และเป็นผู้รักษาสมดุลของท้องทะเล” นิโคลา โอเคส หนึ่งในผู้จัดทำรายงานกล่าว

.

.

TRAFFIC ยังระบุอีกว่าเรือประมงขนาดใหญ่จาก อินโดนิเซีย สเปน อินเดีย เม็กซิโก และสหรัฐอเมริกา เป็นตัวละครหลักที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์เหล่านี้ นับตั้งแต่ปี 2007-2017

.

.

เอเชียตะวันออก เป็นปลายทางของการค้าหูฉลาม โดย 90% ของฉลามที่ถูกจับเพื่อฆ่าเอาครีบถูกส่งมาที่นี่ ไม่มีใครไม่รู้เรื่องราวของเมนูซุปหูฉลามที่ขึ้นชื่อบนโต๊ะจีนที่หรูหรา ในขณะที่มีรายงานว่าหูฉลามถูกส่งเข้าไปขายในฮ่องกงปีละมากกว่า 9000 เมตริกตัน ตามมาด้วยตลาดที่ใหญ่ไม่แพ้กันอย่าง มาเลเซีย จีน และสิงคโปร์

.

.

ในส่วนของเนื้อฉลาม และเนื้อกระเบนนั้น มักจะถูกส่งไปยังตลาดที่บราซิล อิตาลี สเปน และอุรุกวัย ซึ่งในทศวรรษที่ผ่านมาเฉพาะในประเทศเหล่านี้มีสัดส่วนตลาดอยู่ทั้งหมด 57%

.

.

“เราคงต้องส่งเสริมให้ผู้จับผู้ค้าเหล่านี้หันมารับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อม และต้องตรวจสอบอย่างเข้มค้น รวมถึงหามาตรการที่จะหยุดยั้งการลดจำนวนลงของสัตว์ทั้ง 2 ประเภทนี้ให้ได้มากที่สุด” ผู้จัดทำรายงานวิจัยกล่าว

.

.

ทั้งฉลาม และกระเบน ถูกจัดให้อยู่ในบัญชีไซเตส และอยู่ภายใต้กฎหมายการค้าระหว่างประเทศและการควบคุมการค้าสัตว์ผิดกฎหมาย ในขณะเดียวกันมีการเปิดเผยว่าการจัดทำรายเพื่อยื่นต่อหน่วยงานด้านการเกษตรและประมงขององค์การสหประชาชาติ ไม่มีการระบุชัดเจนถึงข้อมูลฉลามที่ถูกล่า หรือถูกจับเพื่อการค้า ทำให้เกิดช่องว่างในการตรวจสอบ

.

.

“อุปสรรคที่สำคัญคือการพัฒนาเครื่องมือที่จะสามารถใช้ตรวจสอบกลไก และความเคลื่อนไหวของการทำประมงได้อย่างถี่ถ้วนและเป็นระบบเดียวกันทั่วโลก เราไม่สามารถค้นข้อมูลย้อนหลังได้ว่าการทำประมงในพื้นที่นั้นๆ หรือจากผู้ประกอบการรายไดอยู่บนพื้นฐานและแนวทางที่ยั่งยืนบ้าง” เกล็นน์ แซนท์ ที่ปรึกษาอาวุโสด้านการประมงและการค้า จาก TRAFFIC กล่าว

“นอกจากนั้น ผู้นำเข้าควรต้องคำนึงถึงความรับผิดชอบ และความยั่งยืนของระบบนิเวศให้มากกว่านี้” เขากล่าว

ขอบคุณข้อมูลจาก: www.discoverwildlife.com

 ------

#WWFThailand

#TogetherPossible