กลัวคือไม่กล้า หวาดหวั่น เพราะกลัวว่าจะประสบภัย หรือเกิดจากใจที่เรานึกคิดไปเอง
ความกลัวเป็นอารมณ์ที่เกิดจากการรับรู้ ว่าจะมีภัยคุกคามของสิ่งมีชีวิต เป็นอารมณ์พื้นฐานที่มีตั้งแต่เกิด
ท่านพุทธทาสกล่าวไว้ว่า “ความกลัวเป็นสัญชาตญาณ อันหนึ่งของมนุษย์ เหมือนกันหมด แต่ว่าสิ่งที่กลัว นั้นต่างกัน ตามแต่เรื่องราวที่ตนรับ เข้าไว้ในสมอง”
ความกลัวเกิดจากใจของเราที่นึกคิดไปเอง หรือการถูกขู่ให้กลัว บางครั้งเป็นความเคยชินกับความกลัวที่ฝังใจมานาน ทั้งมีเหตุผลและไม่มีเหตุผล เช่น กลัวสัตว์บางชนิด กลัวสิ่งที่มองไม่เห็น กลัวความสูง กลัวที่แคบ
ในการดำเนินชีวิตก็กลัวคนไม่รัก กลัวการอกหัก กลัวการถูกทอดทิ้ง
การขจัดความกลัว คือต้องใช้ “ใจ” ที่มีความเมตตา ความอดทน และมีความกล้า
ดังนั้นจงอย่ากลัวที่จะเผชิญความจริง เพราะความจริงเหล่านั้นจะเป็นแรงผลักดันให้เราพัฒนาตนเอง
ออกจากกรอบที่เราเคยสร้างไว้ เปิดใจในการการเรียนรู้สิ่งใหม่ และฝึกให้จิตใจเรามั่นคง หนักแน่น เข้มแข็ง เพื่อสามารถก้าวผ่านอุปสรรคไปได้
ที่สำคัญ หากเราก้าวผ่านความกลัวไปได้ ชีวิตเราจะไม่ย่ำอยู่กับที่ และอาจได้พบกับเป้าหมายในชีวิตที่ตนเองไม่คาดคิดก็เป็นได้
