สารภาพตามตรงว่าไม่ได้เป็นแฟนคลับ BNK 48 และเพลงคุ๊กกี้เสี่ยงทายก็ฟังและได้ยินในหูตัวเองประมาน 3 ครั้งเท่านั้น หากไม่นับ documentary BNK48 : GIRLS DON’T Cry ผมเองก็แทบไม่ได้เอาตัวเองไปสัมผัสกับงานที่เกี่ยวข้องกับวงเน็ตไอดอลขวัญใจประชาชีมากเท่าไหร่หนัก
การดู Where We Belong ในกรอบความคิดของผมก่อนดู แม่งก็แค่หนังที่หยิบสมาชิกบางคนมาชูให้เป็นจุดเด่นของเรื่องเท่านั้น มันคือสิ่งที่อยู่ในหัวตอนแรกก่อนดูนะ
พอได้ไปสัมผัสจริงๆ หนังหยิบยกเรื่องพื้นฐานชีวิตมนุษย์ที่อยู่ในช่วงหัวเลี้ยงหัวต่อได้ดีเลยละ เรื่องราวของเพื่อนสนิทผู้หญิง 2 คน คนหนึ่งสอบได้ทุนไปเรียนต่อต่างประเทศ (ฟินแลนด์) ส่วนอีกคนหนึ่งก็เป็นเพื่อนแท้พร้อมอยู่ด้วยทุกสถานการณ์ ตอนแรกผมก็งงกับสิ่งที่ผู้กำกับพี่คงเดช จาตุรันต์รัศมี นำเสนอเนื่องจากวิสัยทัศน์การเล่าเรื่องการนำเสนอของพี่แก ออกไปในทางความจริงในสิ่งที่คนทั่วไปมองข้ามกัน ใครที่ดูหนังกระแสหลักบ่อยๆแล้วมาดูหนังเรื่องนี้คุณอาจจะดูยากที่จะเข้าใจความหมายเพราะมันตรงๆหน่วงๆ จนกล้าพูดเลยว่า มันคงไม่ใช่ทุกคนจะเข้าใจบริบทของหนังเรื่องนี้แน่ๆว่ามันจะทำให้เราบันเทิงมากแค่ไหน
ผู้กำกับฉลาดในการสร้างเรื่องคาแรกเตอร์ตัวละครของเขาที่พยายามจะหาความหมายในการใช้ชีวิต ช่วงแรกพี่หมีก็รู้สึกเบื่อนะหลายๆจุดไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย ดราม่าไม่เป็นเรื่อง แต่พอเริ่มจับจุดได้ หนังเรื่องนี้พยายามค่อยๆใส่เนื้อหาจุดเชื่อมโยงแต่ละจุด หนังไม่ได้บอกอะไร เพียงแต่ให้คนดูหาคำตอบด้วยการสังเกตุ และหลายปัญหาในเรื่องก็ค่อยๆคลี่คลายออกมา จนผมหลงรักนางเอกที่ชื่อ ซู เข้าให้ด้วยไม่รู้ตัว
สิ่งเดียวที่ชอบคือการแสดงของ เจนนิษฐ์ เธอคือบทนำของเรื่อง พลังงานของเธอแม่งล้นเหลือจริง สีหน้าท่าทางของเธอทุกอากัปกริยาในหนัง ทั้งฉากปะทะดราม่ากับนักแสดงคนอื่นๆในเรื่องกินขาด เล่นดีจนไม่อยากเชื่อว่านี่คือการแสดงหนังใหญ่เรื่องแรกของเธอ เอาง่ายๆคือแสดงนำได้ดีกว่าดาราบางคนที่เล่นหนังเล่นละครมานาน แต่อึนๆไม่พัฒนาไปไหนเลย
สรุป : อยากให้ตัดคำว่า BNK 48 ออกไปชั่วคราวแล้วเปิดใจชมหนังเรื่องนี้ ปมปัญหาของหนังจะค่อยๆคลี่คลายออกมาทีละจุด อาจจะดูยากหน่อยสำคัญคนที่ดูหนังกระแสหลัก แต่ถ้าชมจนจบเรื่องคุณน่าจะตีความได้ไม่ยาก
แจกรีวิว 9/10
หนังมีให้ชมถูกลิขสิทธิ์ผ่านทาง Netflix
