บทบรรณาธิการ
การเมืองภายในพรรคพลังประชารัฐ (พปชร.) พรรคแกนนำรัฐบาลที่เพิ่งเปลี่ยนขั้วผลัดใบ เป็นตัวเร่งให้เงื่อนเวลาในการปรับเปลี่ยนคณะรัฐมนตรี (ครม.) มาถึงเร็วขึ้น
แม้ยังคาดเดาได้ลำบากว่าทีมเศรษฐกิจที่นักธุรกิจ นักลงทุน ประชาชนทั่วไปอยากเห็นโฉมหน้า พอจะฝากอนาคต ฝากความหวังได้มากน้อยแค่ไหน
เพราะหลายรายชื่อที่ถูกหยิบยกขึ้นเพื่อโยนก้อนหิน ถามทาง ไม่ว่าจะหน้าเก่า หน้าใหม่ในวงการเมือง ไล่เรียงดูแล้วสาธารณชนยังค่อนข้างกังขาฝีมือความสามารถ แม้มีเจตนาดีและพร้อมขันอาสาเข้ามาทำงานเพื่อประเทศชาติ
อย่างไรก็ตาม โจทย์หินเวลานี้อยู่ที่การเฟ้นหามือดีมากู้วิกฤต เพราะสึนามิเศรษฐกิจที่โหมกระหน่ำทุกทิศ เศรษฐกิจทั่วโลกรวมทั้งไทยเต็มไปด้วยปัจจัยลบ นอกจากต้องทำงานหนักมากกว่าปกติอีกหลายเท่าตัวแล้ว การเมืองก็มีส่วนสำคัญที่จะชี้ว่าภารกิจกู้เศรษฐกิจทีกำลังซวนเซจะสำเร็จหรือล้มเหลว
ที่น่าห่วงคือช่วงรอยต่อระหว่างรอขยับปรับเปลี่ยนผู้กุม นโยบายฝ่ายการเมืองในกระทรวงเศรษฐกิจเสาหลัก เสียงสะท้อนปรากฏการณ์เกียร์ว่าง การทำงานเช้าชามเย็นชามเริ่มหนาหูมากขึ้น เนื่องจากข้าราชการบางหน่วยงานวางเฉยไม่กระตือรือร้น ทำให้งานสะดุดไม่คืบหน้า ทั้งที่ภารกิจหลายด้านต้องดำเนินการต่อเนื่อง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงที่ประชาชนจำนวนมาก ธุรกิจหลากหลายสาขาประสบปัญหาความเดือดร้อนจากพิษเศรษฐกิจ กับโควิด-19 ที่เข้ามาซ้ำ ภายใต้สถานการณ์ขณะนี้หากข้าราชการทำงานเต็มกำลัง แม้ไม่มีฝ่ายการเมืองกำกับ อย่างน้อยก็ช่วยบรรเทาปัญหา
จึงต้องทำตนให้สมกับเป็นที่พึ่งของประชาชนเป็นข้าของแผ่นดิน ที่สำคัญ ไม่ควรฉวยจังหวะช่วงสุญญากาศก่อนปรับ ครม.ปล่อยเกียร์ว่าง หรือสร้างเงื่อนไข เพราะจะยิ่งซ้ำเติมและทำให้สารพัดปัญหาที่หนักหนาสาหัสอยู่แล้วย่ำแย่ลงอีก
โดยเฉพาะหน่วยงานที่ต้องให้การบริการ หรือทำงานใกล้ชิดกับประชาชน ผู้ประกอบธุรกิจ นักลงทุน ขณะเดียวกัน งานนโยบายที่จำเป็นต้องดำเนินการโดยเร่งด่วน ต้องไม่หยุดชะงักเพราะเกียร์ว่าง อย่างการช่วยเหลือเยียวยาประชาชนที่ได้รับผลกระทบจากภาวะเศรษฐกิจและโควิด-19 การขับเคลื่อนโครงการฟื้นฟูเศรษฐกิจสังคมภายใต้งบฯเงินกู้ 4 แสนล้านบาท
หน่วยงานที่รับผิดชอบดูแลต้องเร่งขับเคลื่อนผลักดันให้เกิดผลในทางปฏิบัติเป็นรูปธรรม การกู้วิกฤตพลิกสถานการณ์จากติดลบมาเป็นบวกจึงพอมีความหวัง จะได้เห็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์
