เมื่อคุณคิดว่าคุณเก่งแล้ว
คุณจะไม่มีวันเติบโต
คุณจะยึดแต่ความคิด
ความรู้สึกและความถูกต้อง
ในแบบฉบับของคุณ
ไปต่อสู้กับความคิดคนอื่น
แล้วการต่อสู้นี้จะไม่มีวันสิ้นสุด
เพราะนอกจากจะต้องต่อสู้กับความคิดคนอื่นแล้ว คุณต้องเหนื่อยที่ต้องต่อสู้กับความคิดของตัวเอง
เราควรเปิดใจ ยอมรับฟังความเห็นของผู้อื่น เราต้องยอมเสียบ้าง วางลงบ้าง ไม่จำเป็นต้องชนะทุกครั้งไป ไม่มีนักรบผู้เกรียงไกรไม่มีนักกีฬามือหนึ่งของโลกคนใด ที่ไร้พ่าย ถ้าหวังแต่จะเอาชนะ เมื่อประสบกับความพ่ายแพ้ ก็จะทำให้ผิดหวังและทุกข์ใจมากขึ้น
ชีวิตมีความเปลี่ยนแปลงเสมอ เป็นธรรมดาเป็นธรรมชาติ เราไม่ใช่เจ้าของชีวิต เราเป็นเพียงผู้อาศัยสังขาร เพื่อดำรงชีวิตอยู่
ร่างกายและจิตใจของเรา วันหนึ่งก็ต้องคืนให้ธรรมชาติ ไม่มีสิ่งใดที่เป็นของเราเลย
อย่าจริงจังกับชีวิตจนเกินไป เพราะจะทำให้เป็นทุกข์ เพียงทำหน้าที่ในแต่ละวันของเราให้ดีที่สุดก็เพียงพอแล้ว
เหมือนดั่งที่ท่านพุทธทาสได้กล่าวไว้ว่า..
“อย่าไปบ้ากับชีวิตให้มาก
เพราะมันเป็น “สิ่งสมมุติ”
เพราะชีวิตมันไม่มีจริง มันเป็นเพียง..
“การเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติ”
จงทำหน้าที่ให้ดี โดยไม่มีความทุกข์
ให้สงบ เย็น และ เป็นประโยชน์
เพราะทุกสิ่งทุกอย่าง เราต้อง…
คืนให้ “กลับสู่ธรรมชาติ” ดังเดิม
แม้แต่ร่างกายที่เราเฝ้าดูแลก็ตาม”
สุดท้ายทุกคนต้องแพ้
แพ้แก่ความตาย….
มัดใจ
