“พาแฟนไปเจอแม่”
ไม่ว่าเราจะคิดว่าตัวเองโตเป็นสาวมากแค่ไหน แต่ในสายตาคุณแม่และคนในครอบครัวเราก็เป็นนางฟ้าตัวน้อย ๆ ที่ต้องการการปกป้องดูแลอยู่เสมอ แต่เราเองก็จำเป็นต้องมีชีวิต มีความรัก มีความสัมพันธ์อื่น ๆ ด้วย เราจึงต้องให้ความสัมพันธ์นั้นอยู่ในสายตาของแม่เพื่อให้ท่านสบายใจ แต่ เอ๊ะ จะเริ่มต้นยังไงดีนะ? มาดูวิธี“พาแฟนไปเจอแม่” เพื่อให้ได้ความไว้เนื้อเชื่อใจและได้ความเอ็นดูกันดีกว่า
เปิดเผยไม่ปิดบัง
บางทีคุณแม่คุณพ่อก็ไม่ได้หวงเรา เพราะกลัวว่าเราจะโดนล่อลวง แต่ท่านก็ห่วงเราในเรื่องที่ท่านไม่รู้ ไม่เห็น ดังนั้นถ้าคิดจะ“พาแฟนไปเจอแม่”และครอบครัวก็ถือว่าทำถูกในระดับหนึ่งแล้ว เพราะเป็นการเปิดเผยให้ท่านเห็นว่าที่เราขอไปเที่ยวนั้นเราไปกับใคร ที่เรากลับบ้านดึกใครมาส่ง ท่านจะได้เบาใจ ครั้งหน้าพอจะขออนุญาตไปไหนมาไหนการอ้างถึงคุณแฟนที่เคยพามาให้แม่รู้จักแล้ว แม่ก็จะได้ปลื้ม ไม่ต้องกังวลเกินไป
พูดถึงเป้าหมายดี ๆ ที่วางแผนจะไปถึงร่วมกัน
แม่เรารักเราก็อยากเห็นเราไปสู่สิ่งดี ๆ ดังนั้นการพาแฟนมาเจอแม่ก็ควรทำให้แม่ไว้ใจและเอ็นดูด้วยการพูดถึงเป้าหมายดี ๆ ที่เรากับแฟนตั้งใจทำร่วมกัน เช่น ถ้าเราเรียนอยู่มัธยมก็อาจพูดถึงมหาวิทยาลัยที่เราตั้งใจจะเข้าด้วยกัน จะพากันอ่านหนังสือ จะพากันไปตระเวณสอบ หรือถ้าเราเรียนมหาวิทยาลัยก็อาจคุยถึงอาชีพในอนาคต การเรียนภาษาเพิ่มเติม สารพันเป้าหมายดี ๆ เหล่านี้จะทำให้แม่เรารู้สึกว่าผู้ชายคนนี้เข้ามาทำให้ลูกสาวของท่านเป็นคนที่อยากพัฒนาตัวเอง
อย่าเพิ่งแสดงความรักหวานซึ้ง
ต่อให้เรารักกันปานจะกลืนเพียงไหน การพาแฟนมาเจอแม่เจอครอบครัว ก็ไม่ควรแสดงความรัก สัมผัสทางกายสุดดูดดื่มต่อหน้าแม่เด็ดขาด อย่างน้อยที่สุดการวางตัวให้เหมาะสม ก็หมายถึงการเป็นผู้ชายที่รู้จักกาลเทศะ รู้จักเคารพเนื้อตัวร่างกาย ให้เกียรติผู้หญิงและครอบครัวผู้หญิงซึ่งเป็นสิ่งแรก ๆ ที่แม่ให้ความสนใจแน่นอน เพราะถ้าเผลอกอดจูบกันที่บ้านต่อหน้าแม่ รับรองว่าแม่อาจจะรู้สึกว่าหวานใจเราช่างไม่รู้จักกาลเทศะเอาเสียเลย
เตรียมบทสนทนา ไม่ให้เงียบกริบ
การเป็นคนเงียบ ๆ นั้นไม่ผิดอะไร แต่เมื่อเราตัดสินใจพาสุดที่รักมาเจอแม่ แปลว่าเราอยากให้แม่รู้จักเขาอยากให้แม่ไว้ใจเขา อยากให้แม่เอ็นดูเขา จะให้เขามานั่งเคร่งขรึม เงียบเท่ เหมือนที่เราชอบนักหนา แม่ก็อาจจะงง ๆ ได้ว่า“มาทำไม?” ดังนั้นในฐานะหวานใจที่ดีเราก็ควรบรีฟให้แฟนเราคร่าวๆว่าแม่เราสนใจอะไรเรื่องแบบไหนที่ชวนคุยแล้วแม่โอเคเรื่องแบบไหนที่ห้ามพูดเด็ดขาดเพราะแม่ไม่ชอบและเมื่อแฟนเราเริ่มต้นหัวข้อที่เราตั้งใจเตรียมกันมาเราก็ต้องทำตัวเป็นคนสานต่อบทสนทนาทั้งหมดให้ลื่นไหลกลมกลืนไม่ใช่ปล่อยให้คุณแฟนกับคุณแม่คุยกับแบบเจื่อน ๆ
บุคลิกภายนอกสำคัญไม่แพ้ข้างใน
แม้เราจะรู้อยู่เต็มอกว่าลึก ๆ หวานใจของเราเป็นคนน่ารักแค่ไหน จิตใจดีเพียงใด แต่กับแม่ที่เพิ่งเจอเขาไม่กี่ครั้ง แม่ไม่มีทางรู้! ดังนั้นบุคลิกภายนอก ตั้งแต่การแต่งกาย เรื่องง่าย ๆ อย่างการไปลามาไหว้ การอาสาจะช่วยแม่ทำนั่นทำนี่เล็ก ๆ น้อย ๆ ถือเป็นบุคลิกภายนอกที่แม่จะใช้ตัดสินว่าหวานใจของเราน่าไว้ใจ น่าเอ็นดูไหมในครั้งแรก ๆ ที่เจอกัน ดังนั้นต่อให้ภายในจะสำคัญแค่ไหน แต่ผู้ใหญ่ที่ไม่รมีโอกาสทำความรู้จักลึกซึ้งก็ต้องมองจากภายนอกก่อนทั้งนั้น จงอย่ามองข้ามเรื่องบุคลิกภายนอกเด็ดขาด
การ“พาแฟนไปเจอแม่” ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด แม่และทุกคนในครอบครัวไม่ได้จ้องจะจับผิดเรา ขอแค่เราทำทุกอย่างให้เปิดเผย ถูกกาลเทศะ และบอกให้เขาสบายใจว่าเราจะคุยกันไปเพื่อความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นเรื่อย ๆ อะไรที่อยู่ในสายตาผู้ใหญ่แบบนี้รับรอง แม่ปลื้ม!
