ใคร ๆ ก็อยากรวยด้วยกันทั้งนั้น เราก็เหมือนกันที่อยากรวย เพราะที่ผ่านมาค่อนข้างลำบาก กว่าจะมีเงินเรียนจนจบก็เรียน ๆ หยุด ๆ มาหลายปี ถึงจะช้ากว่าเพื่อน แต่สุดท้ายก็จบปริญญาตรีจนได้
ระหว่างเรียน ๆ หยุด ๆ เราทำงานหลายอย่างจนเก็บเงินได้พอสมควร สมัยนั้นเป็นช่วงที่แผ่นซีดีมาแรง เราเองก็ชอบดูหนัง คิดว่าน่าจะทำเป็นธุรกิจได้ไม่ยาก ก็เลยเปิดร้านขายซีดีแบบถูกลิขสิทธิ์ เพราะอยากทำให้มันถูกต้อง ร้านเราไม่ได้ใหญ่อะไรนัก แต่เปิดขายออนไลน์ด้วย ก็มีลูกค้าเข้ามาบ้าง
แต่อย่างที่รู้กันว่าอะไรที่มันถูกลิขสิทธิ์มันก็แพง หนังเรื่องหนึ่งเราขาย 159 บาท ขณะที่แผ่นผีขาย 19 บาท ทำให้ช่วงหลัง ๆ เราแทบไม่มีลูกค้าเลย แต่สต็อกหนังมีเพียบ สุดท้ายก็ต้องขายเลหลังแผ่นละ 19 บาทจากต้นทุนเกือบ 100 บาท เรียกว่าเจ๊งไม่เป็นท่า หมดตัว เจ็บจนคิดว่ากลับไปเรียนให้จบน่าจะเข้าท่ากว่า
พอเรียนจบ เราไม่ได้หางานทำ เพราะรู้อยู่แล้วว่ามนุษย์เงินเดือนไม่มีทางตอบโจทย์ความอยากรวยของเราได้ จะขายของก็แอบเข็ดอยู่หน่อย ๆ แต่ทำไงได้เป็นวิธีเดียวที่จะทำให้รวย คิดแต่ว่าคราวนี้ต้องไม่เหมือนคราวนั้น
เราเริ่มหาลู่ทางขายของ แล้วก็ได้ขายเสื้อกันหนาวแฟชั่น และอุปกรณ์กันหนาว ช่วงนั้นออนไลน์มาแรง ใคร ๆ ก็ไปเที่ยวเมืองหนาวกัน ขายออนไลน์อยู่ปีกว่า คิดว่ามาถูกทางแล้ว น่าจะได้รวยสมใจกับเค้าซะที
ทุกอย่างเริ่มไปได้สวย มีลูกค้ามากขึ้น มีช่องทางการขายที่ดี ชัดเจน ก็เลยเริ่มขยับไปสเก็ลใหญ่ขึ้น เริ่มขยายไปต่างจังหวัด มีตัวแทนจำหน่าย สั่งของจากจีน เพื่อลดต้นทุน อุตส่าห์ไปเลือก ไปคัดคุณภาพด้วยตัวเอง เพราะใจก็กลัวชื่อเสียงของพี่จีนอยู่เหมือนกัน
พอลดต้นทุนได้ ก็กำไรมากขึ้น ทุกอย่างไปได้ดี จนเราคิดว่าน่าจะรวยกับเค้าได้ซะที แต่ไม่รู้ว่าโชคไม่ช่วยหรือขยายธุรกิจเร็วเกินไป ทำให้ไม่มีเวลาไปดูแลคุณภาพด้วยตัวเอง หลัง ๆ ของที่รับจากพี่จีนเริ่มไม่เป็นไปตามที่คุยไว้ ลูกค้าเริ่มโวย รีวิวด้านลบเต็มโลกออนไลน์ ต้องเปลี่ยน ต้องคืนเงินลูกค้า พี่จีนก็ไม่รับผิดชอบ ของห่วย ๆ ล้นสต็อก ทำให้ไม่กล้าขายให้ใคร จากที่ทุกอย่างรวนไปหมด ใช้เวลาอีกไม่ถึงปี เราก็ตัดสินใจปิดกิจการเสื้อกันหนาวไปแบบเงียบ ๆ
ผ่านมาหลายเดือน ถึงจะไม่ได้หมดตัวซะทีเดียว แต่ก็ต้องปิดกิจการไป เสียดายก็เสียดาย เพราะเจ็บหนักเหลือเกิน เหมือนตกจากสวรรค์ยังไงยังงั้น ถามว่าความฝันเปลี่ยนไปไหม คำตอบของเราคือไม่เปลี่ยน เราอยากรวย อยากมีธุรกิจที่มั่นคงเป็นของตัวเองเหมือนเดิม
ตอนนี้เรากำลังมองหาอะไรใหม่ ของที่ไม่ใช่แค่เทรนด์ มาแป๊บเดียวแล้วก็ไป อะไรที่เราดูแลควบคุมคุณภาพได้ด้วยตัวเอง เพราะบทเรียนจากครั้งก่อน ราคาแพงจนเราไม่อยากหมดตัว ไม่อยากเจ๊งอีกแล้ว
ทุกวันนี้ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่าล้มแล้วต้องลุกไปเรื่อย ๆ เพราะยังไม่มีกำลังใจจะสร้างอะไรใหม่ เราเชื่อว่าเมื่อไรก็ตามที่พร้อม ! เราจะลุกขึ้นได้อีกครั้ง เพราะเราชัดเจนในเป้าหมาย ในความฝันของเราว่าสักวันเราจะมี สักวันเราจะมั่นคง แค่เราต้องไม่ยอมแพ้..
