จิตใจที่ดี ในความหมายที่แม่หมอจะเขียนถึงในวันนี้ เกี่ยวข้องกับพระพุทธศาสนา ซึ่งหมายถึงคนที่มีความคิดยินดีกับสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัว ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ใด ก็สามารถมีความสุขได้โดยธรรมชาติ สุขก็ยินดี ทุกข์ก็ยินดี รู้จักและเข้าใจกับความสุขและความทุกข์ในโลกมนุษย์ แต่ในความเป็นจริง หลายคนคงเข้าใจกันดีว่าเป็นเรื่องยากที่จะทำอย่างนั้นได้ทั้งหมด โดยปราศจากอารมณ์ รัก โลภ โกรธ หลง แต่เพียงแค่คิดจะลองเปลี่ยน ก็ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีแล้วค่ะ
1. มีปราโมทย์ คือความร่าเริงเบิกบานใจ
2. มีปิติ ความอิ่มใจ
3. มีปัสสัทธิ ความสงบเย็นผ่อนคลาย สบายใจ
4. มีสุข ความคล่องใจ โปร่งใจ ไม่มีอะไรมาบีบคั้นหรือระคายเคือง
5. มีสมาธิ ความมีใจแน่วแน่ สงบ มั่นคง ไม่หวั่นไหว ไม่ถูกอารมณ์ต่างๆ มารบกวน
ถ้าทำใจให้มีคุณสมบัติ 5 อย่างนี้ได้ ก็จะเป็นจิตใจที่เจริญงอกงามในธรรม สภาวะจิตใจ 5 ประการนี้ โปรดจำไว้เลยว่าให้มีเป็นประจำ พระพุทธเจ้าตรัสอยู่บ่อยๆ ว่าเมื่อปฏิบัติธรรมถูกต้องแล้ว พิสูจน์ได้อย่างหนึ่งคือ เกิดสภาพจิตดังที่กล่าวมา ถ้าใครไม่เกิดแสดงว่าการปฏิบัติยังไม่ก้าวหน้า
เมื่อได้ทั้ง 5 ประการนี้แล้วปัญญามาก็จะผ่องใส คิดจะทำอะไรก็เดินหน้าต่อไป ตลอดจนการปฏิบัติธรรม ก็จะก้าวไปสู่พระโพธิญาณได้ด้วยดี หรือถ้าหากว่ายังไม่สำเร็จทั้ง 5 ประการ อย่างน้อยควรจะมีสัก 2 ประการ ก็ยังดี ให้ชีวิตเจริญงอกงามมีความสุขต่อไป
