เรามักจะได้ยินประโยคที่ว่า “อโรคยา ปรมา ลาภา ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ” กันใช่ไหมคะ ซึ่งถ้าเอาแค่โรคทางกาย ไม่มีได้ก็ว่าดีแล้ว แต่ถ้าไม่มีโรคทางใจด้วยละก็ แน่นอนค่ะ ประเสริฐสุดจริง ๆ
ถามว่าทำได้มั้ย อ้อมว่าคงพอมีคนทำได้ แต่มันไม่ง่ายเลยค่ะ
ในเมื่อเราเป็นแค่คนธรรมดาที่สั่งร่างกายนี้ไม่ให้เจ็บป่วยไม่ได้ แล้วมันก็ยากที่จะยอมรับเมื่อถึงเวลาที่ความเจ็บป่วยมันมาเยือนเราหรือคนที่เรารัก สิ่งที่เราต้องทำคือ เข้าใจและยอมรับ มันไม่ง่ายค่ะ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มีคนจำนวนไม่น้อยที่เริ่มจากป่วยกาย แต่สุดท้ายใจดูจะป่วยกว่า ไม่ว่าจะเพราะความกังวลต่อโรค การกลัวว่าจะไม่หาย ไม่อยากเจ็บป่วยเพราะรู้สึกทรมาน หรือสำหรับบางคนอาจจะขาดงานนานกว่านี้ไม่ได้ หลายอย่างมันดูบีบคั้น จนเราแทบจะรังเกียจความเจ็บป่วยที่เป็นสิ่งที่ต้องเกิดกับทุกคนกันไปเลย
วันนี้อ้อมมีคำแนะนำมาให้คุณผู้ชมที่ฝากมาถามพระอาจารย์ว่า จะจัดการกับความเจ็บป่วยอย่างไรดี อ้อมได้มีโอกาสเรียนถามพระจิตร์ จิตตสังวโร แห่งวัดป่าธรรมอุทยาน จ.ขอนแก่น ท่านได้ให้คำแนะนำ ดังนี้ค่ะ
ก่อนอื่นให้จัดการทางใจก่อน ซึ่งนั่นคือ ให้มองว่าความเจ็บป่วยเป็นเรื่องปกติ เจ็บป่วยนั้นมีทั้งรักษาให้หาย หรือดีขึ้นได้ หรือถ้าที่สุดก็อาจถึงแก่ชีวิต พูดเรื่องตายอาจจะฟังดูร้ายแรง แต่ถ้ามองให้ดี การตายนี้ก็นับว่าเป็นเรื่องปกติเช่นกัน
ส่วนทางกายก็รักษากันไปตามโรคตามอาการของโรค ทำให้เต็มที่ ไม่ใช่ว่าปล่อยปละละเลย โดยคิดว่ายังไงก็ต้องตาย
เมื่อเราจัดการทางใจได้ ก็จะช่วยให้เราไม่ทุกข์ฟรี เหมือนกับว่าถ้าโรคนี้รักษาได้ เราก็ไม่ทุกข์เก้อ หรือถ้าโรคจะไม่หายแต่เราเข้าใจมัน เราก็จะได้ไม่ต้องแบกทุกข์เป็นสองสามเท่าจากเดิมที่ทุกข์เพราะป่วยไข้อยู่แล้ว เป็นการเพิ่มทุกข์กันไปเปล่าๆ
ใครที่ไม่สบายกายอยู่ ก็ขอให้ดีขึ้น ที่สำคัญอย่าลืมรักษาใจด้วยนะคะ และถ้าคุณมีทุกข์อะไรที่อยากระบายหรือหาทางออกก็ลองบอกมาทาง ทาง http://www.bia.or.th/dhamlife อ้อมจะไปตามหาคำตอบจากพระอาจารย์มาให้ค่ะ
อะไรที่อ้อมพอช่วยได้ อ้อมยินดีค่ะ
ติดตามรายการธรรมlife ตอนใหม่ ได้ทุกวันเช้าพุธ และวันอาทิตย์ เวลา 08.00 น. เป็นต้นไป ที่ LINE TODAY #ปุ่ม4ในLINE
