ที่จริงแล้วกลัวถูกทิ้ง ก็เลยทำสิ่งเหล่านี้ซ้ำๆ ซากๆ

ในทุกความสัมพันธ์แม้มันจะดูเหมือนมั่นคง แต่ถ้าหนึ่งในสองคนดันรู้สึกว่า ไม่อ่ะ ไม่แน่ใจอยู่ตลอดเวลา ถึงจะไม่แสดงออกก็ตามแต่มันก็มีวิธีสังเกตได้ว่าคนๆ นี้อาจกำลังกลัวว่าจะถูกทิ้งอยู่ในใจลึกๆ อยู่ก็ได้นะ สาเหตุน่ะหรอ มันอาจจะเป็นเพราะความฝังใจในวัยเด็ก ความเหงาอะไรต่างๆ ที่พวกเขาเก็บอยู่จนฝังใจ ไม่เคยบอกใคร ไม่มีใครรู้แม้แต่ตัวเอง แต่แสดงออกมาแบบนี้

สื่อสารกับผู้คนบ่อยและถี่จนเกินไป

มันอาจจะฟังดูไม่ค่อยเป็นเหตุเป็นผลเท่าไหร่ เพราะคนบนโลกก็ต้องพูดคุยสื่อสารกันอยู่แล้ว มันอยู่ที่ระหว่างความเงียบต่างหากว่าส่งผลต่อความรู้สึกใครอย่างไรบ้าง ความเงียบก็คือความเงียบ แต่ถ้าความเงียบหมายถึงความรู้สึกว่าระยะห่างจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ของใครบางคน มันเป็นสัญญาณของความรู้สึกกลัวว่าจะถูกทิ้งของคนๆ นั้น ก็เลยต้องคอยทัก คอยถาม คอยพูดคุยแม้ไม่มีอะไรจะคุยก็ตาม

ชอบทำให้คนอื่นหัวเราะ

ไม่ผิดเลยนะที่จะกลัวถูกทิ้ง ย้ำว่ามันไม่ใช่เรื่องผิดแปลก และการทำให้คนอื่นหัวเราะอารมณ์ดีก็เป็นเรื่องที่ดีมากๆ เพียงแค่คนบางคนซ่อนความรู้สึกเอาไว้ภายใต้หน้ากากแห่งความตลก บุคลิกสนุกสนานบางครั้งก็ทำเพื่อดึงดูดให้ใครๆ ก็อยากอยู่ใกล้ แม้ว่าเราอาจไม่ได้เป็นคนแบบนั้น ทำไปเพราะใจสั่งมา

เลี่ยงความขัดแย้ง

นี่ก็เป็นสิ่งที่ดี แต่แค่ครึ่งเดียวนะ คนที่ใส่เต็มที่ ชนเต็มที่ก็มีข้อเสีย แต่เรื่องบางเรื่องก็จำเป็นต้องหันหน้ามาคุยกัน ขัดแย้งบ้างก็เพื่อความเข้าใจ คนที่รู้สึกว่าไม่พอใจแต่ไม่พูด ไม่เห็นด้วยแต่ไม่กล้าจะออกความเห็นเพราะกลัวว่าถ้าคิดไม่ตรงกันก็จะกลายเป็นว่าอยู่ด้วยกันไม่ได้ ความจริงแล้วมันไม่ใช่อย่างนั้นซะทีเดียว ความขัดแย้งควรมาพร้อมความเข้าใจ เข้าใจว่าคนอื่นอาจคิดไม่เหมือนกับเรา แต่ก็ยอมรับกันได้ ค่อยๆ ปรับใจเข้าหากัน

เช็คความชัวร์บ่อยๆ

เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่ถูกทิ้งแน่ๆ ยังรักฉันมั๊ย? ทุกอย่างโอเคมั๊ย? ซึ่งบางทีมันก็มากเกินไปสำหรับอีกฝ่ายได้เหมือนกัน มากเกินไปไหมบอกไม่ได้เลยว่าถี่แค่ไหน ขึ้นอยู่กับคนที่เราถามด้วยล่ะ

ตอบตกลงในทุกเรื่องที่ขอมา

ไม่ว่าเดือนหรือดาวก็หามาให้ได้ เพราะกลัวว่าถ้าไม่ทำจะโดนทิ้งแน่ๆ เหมือนจะคิดว่าต่างคนต่างมีผลประโยชน์ต่อกันเลยยังคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เป็นคนรักกันอะไรต่างๆ นานา คิดเยอะมากเกินไปเวอร์ ก็เลยพยายามตอบสนองต่อความต้องการของอีกฝ่ายให้ได้มากที่สุด ขออะไรก็ให้ ทำได้หมดทุกอย่าง ตอบตกลงแบบไม่ลังเลเลย

ไม่ขอก็ทำให้

อาการหนักกว่าเดิมคือเขาไม่ขอก็ทำให้ ความกลัวที่หนักกว่าเดิม เพื่อเป็นการตอบสนองมากกว่าความต้องการ หวังว่ามันจะเป็นการบวกคะแนนความสัมพันธ์ เห็นว่าเราจำเป็น ต้องมีเราอยู่ในชีวิต ขาดไม่ได้จากความช่วยเหลือเกินกว่าเหตุของเราเอง

ให้ของเพราะอยากให้

คนที่เป็นคนรักกัน หรือแค่สนิทกันให้ของกันไม่แปลกหรอก แม้ว่าจะไม่มีวาระวันเกิด วันครบรอบ ปีใหม่ คริสต์มาสใดใดก็ตาม แต่ให้มากเกินไป ให้ทุกเดือน ให้เพราะอยากให้ ให้ของที่เขาไม่ใช้ แถมให้ของแพงอีกต่างหากนี่เกินไป มันแสดงได้ถึงความรู้สึกกลัวว่าจะเสียอีกฝ่ายไปในแบบของวัตถุที่จับต้องได้ เราให้เพราะหวังว่าเขาจะเห็นความดีของเราเป็นสิ่งของเตือนใจและจะไม่ทิ้งเราไปไหน

กล่าวแต่คำว่าขอโทษ

เอะอะขอโทษ รู้สึกผิดเก่ง เธอต้องใจเย็นๆ เลยนะ คำว่าขอโทษมีความหมายมากกว่ารู้สึกผิด ถ้ากล่าวออกมามากเกินไป มันจะสามารถลดทอนความหมายของคำๆ นี้ได้โดยที่ไม่มีใครรู้ตัวเลย เราขอโทษเพราะรู้สึกผิด หรือรู้สึกกลัวว่าจะผิดกันแน่ ลองคิดดูดีๆ ก่อนจะพูดออกไป คนบางคนเวลารู้สึกผิดกล่าวขอโทษได้แสนยากเย็น แต่พอกลัวถูกทิ้งเท่านั้นแหละ ขอโทษไว้ก่อนไม่ว่าจะผิดหรือไม่

คำว่าขอโทษเป็นคำที่น่ารักมาก เมื่อกล่าวออกมาอย่างจริงใจในเวลาที่ถูกต้องจริงๆ อย่าใช้พร่ำเพรื่อ

ให้อภัยไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม

เวลามีคนทำร้ายจิตใจเรา แต่เราให้อภัยไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เจ็บจนจะเป็นบ้า พอถูกง้อนิดง้อหน่อย โอเคไม่เป็นไรหายก็ได้ แบบนี้คือคนไม่รู้จักเรียนรู้และก็กลัวว่าจะสูญเสียคนๆ นั้นไปอย่างแรง แต่ถ้าเป็นคนที่ทำให้เรารู้สึกแย่บ่อยๆ จำไว้เลยนะ ว่าเสียคนๆ นี้ไปได้ ไม่ตาย ยังไงว่าหนึ่งเราก็ต้องตายจากกันอยู่ดี อยู่แบบมีความสุขจะดีกว่า

บอกลาอย่างยืดเยื้อ

กับคนที่เรากลัวมากๆ ว่าถ้าจากกันตรงนี้แล้วอาจจะไม่มีโอกาสดีๆ แบบนี้อีก ก็เป็นไปได้มากๆ ว่าจะทำให้ช่วงเวลาบอกลา ยืดเยื้อยั้วเยี้ยไปไกล ไม่อยากจะปล่อยมือ ไม่อยากให้เขาเดินจากไป ทุกครั้งที่เจอกัน ขอกอดนานอีกหน่อย มีอะไรอยากจะพูดอีกเพียบ นี่ถ้าไม่ใช่ในสถานการณ์ที่กำลังจะบอกลาคนที่เพิ่งเลิกกัน ก็ใจเย็นๆ นะ มีพบมีจากมีพรากทั้งนั้น รั้งไว้นานแค่ไหนยังไงก็ต้องพูดคำลาในวันหนึ่งแน่นอน

คือแม้ว่าอาการกลัวแบบนี้มันไม่ใช่ความกลัวทางร่างกายใดๆ แต่มีผลกระทบทางใจอย่างเห็นได้ชัด และแทบจะเกิดขึ้นได้กับคนทั่วไป ยิ่งไปกว่านั้นคือความหวาดกลัวชนิดนี้มันสามารถส่งผลไปสู่พฤติกรรมที่เราอาจควบคุมไม่ได้ เพราะไม่รู้ว่ามันคือความรู้สึกอะไร ซึ่งเราอยากบอกว่ามันปกติมากกกที่จะกลัวสูญเสียคนที่มีความหมายกับชีวิตเราไป แต่ยังไงสักวันมันก็ต้องเกิดขึ้นอยู่ดี