1. นี่คือช่วงเวลาหนึ่ง ที่คนสองคนจะใช้เวลาร่วมกัน เราจะใช้มันอย่างไรก็ได้ มอบดอกไม้ให้กัน หรือปาก้อนหินใส่กันก็ได้ ขอให้คิดถึงข้อนี้มาก ๆ จดจำวันเวลาที่ดีต่อกันไว้มาก ๆ สิ่งนี้ช่วยให้ข้ามผ่านคืนวันร้าย ๆ ไปได้
2. อยู่ด้วยกันทุกวัน เห็นต่างกันบ้าง โกรธกันบ้าง เป็นเรื่องธรรมดา ทว่า อย่าให้ลุกลามเป็นปมขัดแย้งในใจ ติดใจเรื่องไหน ให้รีบพูดคุยปรับความเข้าใจ แม้เกิดปมในใจขึ้นแล้ว ก็ขอให้อดทน มิใช่อดทนด้วยความอดกลั่น แต่เป็นความอดทนด้วยความเมตตา ใช้ความเมตตาเยียวยาความขัดแย้งในใจ
3. ความเข้าใจเป็นสิ่งสำคัญ สำคัญที่สุด เราต้องเข้าใจว่า เขาเป็นมนุษย์คนหนึ่ง รักเป็น เจ็บเป็น น้อยใจเป็น เห็นแก่ตัวเป็น คนรักของเรา ก็เป็นเหมือนเรา เขาและเราต่างเป็นมนุษย์ที่ไม่สมบูรณ์แบบ เว้นที่ให้เขาได้ทำผิดพลาดบ้าง ไม่มากก็น้อย เราก็คงเคยทำผิดต่อเขาเช่นกัน
4. ความฝันเป็นสิ่งสำคัญ ทุกคนต่างมีฝัน เป็นคู่รักกันแล้ว เหมือนลงเรือลำเดียวกัน ช่วยกันพายเรือ ช่วยกันพากันและกันไปสู่ความฝัน ทำความฝันของกันและกันให้กลายเป็นความจริง
5. รักแท้ มักส่องสว่างในวันมืดมน ยิ่งเหนื่อยยิ่งรัก ยิ่งลำบากยิ่งเห็นใจ ในวันที่เขาท้อแท้ หมั่นถามไถ่ความรู้สึก เหนื่อยไหม หิวไหม ร้อนไหม พักผ่อนพอรึเปล่า นั่งเป็นเพื่อนก็ได้นะ เหล่านี้คือกำลังใจทั้งนั้น บางครั้งช่วยอะไรไม่ได้ ช่วยแบ่งเบาความรู้สึกก็ดีมากมาย
6. หมั่นเติมความรู้สึกดี ๆ ด้วยการมอบดอกไม้ ดอกไม้อาจไม่จำเป็นต้องเป็นดอกไม้ อะไรก็ได้ ที่แทนความรู้สึกดี ๆ เค้กช็อกโกแลตสักชิ้น อาหารอร่อย ๆ สักจาน ซักเสื้อให้ ล้างจานให้ ซ่อมไฟให้ ต่อโต๊ะ ตู้ เก้าอี้ให้ หรือจะพาไปเที่ยวชื่นชมต้นไม้ใบหญ้า ท้องฟ้าดาวเดือน จูงมือคนรักท่องไปในความงดงามของโลกใบนี้ ก็ถือเป็นการมอบดอกไม้สวย ๆ ให้แล้ว
7. คนเรามีหลงทาง มีความเหลวไหล มีความขี้เกียจ มีความเบื่อหน่ายและสิ้นหวัง จงช่วยกันประคับประคอง ตักเตือนกันด้วยความหวังดี พากันไปในทางที่ดี ใช้คำพูดดี ๆ ไม่ดุด่า ต่อว่าให้หมดกำลังใจ ยิ้มให้เขาบ้าง บีบมือเขาบ้าง สร้างแรงบันดาลใจให้เขาบ้าง แรงบันดาลใจในชีวิตเป็นสิ่งสำคัญ จงเป็นแรงบันดาลใจของกันและกัน เชื่อมั่นในกันและกัน รู้สึกภาคภูมิใจที่มีกันและกัน นี่คือกำลังใจที่ยิ่งใหญ่ ที่คนรักคนหนึ่งจะให้กันได้
8. โปรดมองให้เห็นความหมายในชีวิตของเขา เห็นเขาที่วิญญาณของเขา อย่าเห็นเพียงเสื้อผ้าที่เขาสวมใส อย่าเห็นเพียงนิสัยภายนอกที่ไม่น่ารัก แต่จงเห็นบางสิ่งที่ลึกลงไป จงเห็นในความเป็นเขาที่ไม่เหมือนใคร เมื่อเราเห็นสิ่งนั้น เขาจะรับรู้ได้ ลึก ๆแล้วทุกคนต่างแสวงหาความไว้วางใจในการเป็นตัวของตัวเอง ให้เขาสบายใจที่จะเป็นตัวของตัวเองเมื่อใช้ชีวิตร่วมกัน จงเป็นบ้านให้เขา จงเป็นที่พักพึงจิตวิญญาณให้เขา จงทำให้ความสัมพันธ์ในกัน เป็นสิ่งผ่อนคลาย เบิกบาน
9. จงเป็นผู้รับ และผู้ให้ด้วยใจ บางครั้งจงรับบางสิ่งไว้ เพื่อให้เขาได้มีความสุขในการให้ บางครั้งจงให้บางสิ่งกับเขาด้วยความตั้งใจ เพราะมีแต่การให้เท่านั้น นำมาซึ่งรักแท้ได้ สุดท้ายแล้ว จงให้ด้วยความปรีดา ให้โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทนแม้แต่ความรัก เพียงนั่งมองเขามีความสุข นั่นคือความรู้สึกที่แสนพิเศษ
10. อย่าได้มีคำสัญญาใด ๆ ต่อกัน จงอยู่อย่างเข้าใจ เข้าใจทั้งคนรัก เข้าใจทั้งสัจธรรมความจริง อย่าให้ความรักเป็นเครื่องกั้นปัญญา ทว่า ให้รักทำให้สติปัญญาของกันและกันผลิบาน ปัจจุบันเท่านั้นที่อยู่ในมือ จงอยู่กับปัจจุบัน รักษาวันนี้ที่มีให้งดงาม ทำดีที่สุดในทุกวันก็พอ
11. ความรักครั้งนี้ คือความรักที่ดีที่สุด จงรู้ชัดในข้อนี้ แล้วใช้พลังจากตรงนี้เป็นแรงขับเคลื่อน ฝึกตนเองให้เคลื่อนไปสู่รักแท้ รักแท้คือความเมตตา ความเมตตาคือรากของความรักที่จะประคับประคองชีวิตคู่ของคนสองคนให้ข้ามพ้นทุกอุปสรรคไปได้ บางครั้งความเมตตานี้เองที่ทำให้สามารถเข้าใจในสิ่งที่ไม่อาจเข้าใจได้ และบางครั้งความเมตตาก็พาเราไปยังโลกที่ไร้เหตุผล โลกที่เรายอมให้คน ๆ หนึ่ง เป็นศูนย์กลางจักรวาล
12. นี่คือช่วงเวลาหนึ่ง ที่คนสองคนจะใช้เวลาร่วมกัน เราจะใช้มันอย่างไรก็ได้ มอบดอกไม้ให้กัน หรือปาก้อนหินใส่กัน จงคิดให้ดีว่าเราจะใช้ช่วงเวลานี้อย่างไร ขอให้รักงดงามดังวันแรกที่มันถือกำเนิด ไม่สำคัญว่าความรักจะยาวนานแค่ไหน สิ่งสำคัญคือมันงดงามแค่ไหน ในช่วงเวลาที่รักดำรงอยู่
