“ไม่มีทางเลือก” ได้ยินคำนี้กันอยู่บ่อยๆค่ะ โดยเฉพาะเวลามีใครส่งปัญหาความรักเข้ามาถาม เอาจริงๆทุกเรื่องในโลก มันมี 2 ทางเลือกทั้งนั้น “เดินต่อ” หรือ “พอแล้ว”ถ้ายังไม่แข็งแรงที่จะ “พอ” ก็ต้องเดิน “ต่อ” เท่าที่ไหว แต่ไม่มีใครไม่มีทางเลือกที่“เลือกไม่ได้” บางทีเพราะยัง “ไม่ได้เลือก” เพราะยังไม่กล้ายอมรับกับทางที่เลือกไป ว่าสุดท้ายมันจะกลายเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดหรือเปล่า
อาการทำนองนี้มีชื่อเรียกด้วยนะคะ เขาเรียกว่า “FOBO” หรือFear of Better Option ซึ่งหมายถึง อาการกลัวที่จะเจอทางเลือกที่ดีกว่านี้ จนทำให้เราไม่กล้าตัดสินใจ (คือกลัวว่าถ้าเลือกสิ่งที่มีอยู่ในปัจจุบันแล้ว เราอาจเลือกผิด เพราะมันอาจจะมีทางเลือกที่ดีกว่านี้ในอนาคต)คล้ายๆมาถึงทางแยกแล้วไม่รู้ว่า แยกไหนรถจะติดน้อยกว่า จะขวาหรือจะซ้าย ลังเลนานไปก็โดนบีบแตรไล่อยู่ดี บางทีก็แค่เลือกทางที่ดีที่สุด ณ.จุดที่ต้องเลือก และเมื่อเลือกอะไรไป ก็ต้องรับให้ได้ กับทุกสิ่ง เราทำได้แค่นั้นจริง ๆ แค่อย่าทิ้งโอกาสที่จะเลือก .. ความรักก็เช่นกัน
“พี่อ้อยคะ คือหนูมีสามีอยู่กันมา3ปี แต่ด้วยความที่เบื่อเขา เลยเปิดใจมีอีกคนและแฟนก็จับได้ค่ะ หนูก็บอกว่ารับได้ไหม รับไม่ได้ก็เลิกกันไป เขาบอกเขารับได้ และหนูก็คบกับอีกคนมา7เดือนละค่ะ วันนี้สามีถามว่าจะเป็นแบบนี้ไปตลอดหรือแล้วอีกกี่ปี หนูบอกว่าขอเวลาหนูหน่อย แต่ก็มีการทะเลาะเกือบทุกวัน หนูบอกถ้ารับไม่ได้แต่แรกก็จบกันไปนานแล้ว หนูไม่รู้ว่าจะทำไงต่อค่ะ”
ก่อนจะรู้ว่าทำยังไงต่อน้องรู้สึกผิดกับตัวเองบ้างไหมนะ ว่าสิ่งที่เราทำคืออะไร ทำไมถึงลดคุณค่าตัวเองได้ขนาดนี้ เป็นภรรยาของสามีมา 3 ปี ถ้าเขาไม่ใช่ ก็ควรบอกเลิกให้จบๆไป ไม่ใช่คบซ้อน สงสารเขาค่ะ เขาควรไปเจอผู้หญิงดีๆที่รักเขาได้มากกว่าเรา ผู้หญิงที่ผู้ชายคนนั้นกอดที คนนี้กอดที อาจไม่ควรค่ากับหัวใจดีๆของเขาจริงๆนะ กับผู้ชายที่เราคบมา 7 เดือน เขาจะเห็นค่าอะไรกับเรา เราแค่ผู้หญิงที่สามีเผลอก็มาเจอกับเขา จะเอาอะไรมาจริงจังกับเรา เบื่อคนหนึ่ง ก็คบซ้อนอีกคนหนึ่ง แล้วถ้าวันหน้า เบื่อทั้ง2คน ก็ต้องเปิดใจให้คนใหม่เข้ามาอยู่ในวังวนของคนไม่รู้จักพอแบบนี้ไปเรื่อยๆหรือ ? หมือนเราเห็นแก่ตัวจนไม่แคร์หัวใจใคร ผู้หญิงมากรัก จะมีโอกาสได้รับความรักมากๆจากใครคนไหน อย่าคิดว่า การบอกให้สามี รับได้ก็รับ รับไม่ได้ก็เลิกไป ดูเหมือนทรงคุณค่ามากมายสุดท้ายก็แค่คนไร้ค่าคนหนึ่งที่จะไม่มีวันเปลี่ยนตัวเองเพื่อใคร ฉันทำเลวแล้วยังไง เธอเลือกเองนะว่าจะทน แล้วจะมาบ่นทำไม โถ..ความซื่อสัตย์ง่ายๆ ผู้หญิงคนนี้ยังมีให้ใครไม่ได้ซักคน ถ้าจะอยู่กับฉันต้องอดทน เราเป็นคนที่ หากใครอยู่ใกล้ต้องใช้ความอดทนขนาดนั้นเลยหรือ อายเขานะ แทนจะเป็นผู้หญิงที่ใครๆต่างพากันอิจฉาสามีที่ได้ผู้หญิงคนนี้ กลายเป็นใครๆก็อี๋ ที่สามีดันทนไหว คบใคร เราควรเป็นรางวัลใหญ่ที่เขาได้อยู่ใกล้ๆ ไม่ใช่เจ้ากรรมนายเวร หรือคราวเคราะห์ที่ได้ผู้หญิงอย่างเราไปเป็นภรรยา พรหมลิขิตค่ะไม่ใช่ผีผลักให้เขาได้คนรักอย่างเรา
จะเป็นใคร ก็อยากมีความรักดีๆ แต่เราต้องดีพอที่จะได้รับความรักนั้นด้วยนะคะเบื่อคนนั้น คบคนนี้ต้องการคนดีมาอยู่ใกล้ๆ แต่เราก็นอกใจเรื่อยไป ให้ความรักดีๆกับใครซักคนยังไม่ได้ จะคาดหวังอยากได้ความรักดีๆจากไหน เราไม่หวังสูงไปหน่อยหรือ รักใครอยู่กับคนนั้น ดูแลความสัมพันธ์ทีละคน คนไหนไม่ใช่ ก็เลิกให้จบๆไป ก่อนดูใจคนใหม่ เลือกคนที่รักเขา จนไม่อยากมีใคร อย่าเลือกคนที่แค่อยู่ด้วยได้ ทำเลวร้ายใส่เขาก็ได้ แล้วมาปิดท้ายด้วยคำว่ารับได้ก็รับ รับไม่ได้ก็ไป ฉันจะเลวเสมอต้นเสมอปลาย ถ้าเธอบอกว่ารับได้อย่ามาบ่นทีหลัง คนเป็นสิ่งมีชีวิตที่ปรับเปลี่ยนได้ และเมื่อรักใคร เราต้องอยากเป็นคนดีมากขึ้นกว่านี้ เพื่อจะได้ภูมิใจในการเป็นคนที่เขาเลือก อยู่กับใคร จงเป็นความสุขให้เขา อย่าให้เขาเอาไปพูดได้ว่า ชีวิตที่ผ่านมา แย่ที่สุดตอนใช้ชีวิตคู่กับเรานั่นแหละ ไม่ได้รู้สึกผิดกับเขา ให้รู้สึกแย่กับตัวเราก็ยังดี ไม่มีใครอดทนเราได้ทั้งชีวิตต้องรู้สึกผิดให้ไวขอโทษให้ทัน และปรับตัวในวันที่เขายังรักเราได้ ทุกความอดทนใช้แล้วหมดไป ตอนเขาอยู่ เราไม่ดูแล อย่ามารู้สึกแย่ตอนเขาจากไปก็แล้วกัน ถ้าถึงวันนั้นเราโทษใครไม่ได้จริงๆ
