สิ่งที่นึกขึ้นได้เมื่อความสัมพันธ์จบลง - เพจบันทึกนึกขึ้นได้

เคยอยู่ในภาวะที่เรียกว่า ล้มละลายทางความรู้สึกมั้ยครับ ?

ไม่น่าเชื่อนะว่า หนึ่งในสิ่งที่ทำให้คนเราหัวเราะได้ดังที่สุด

มีความสุขที่สุด มีแรงผลักดันในชีวิตตัวเองให้แต่สิ่งดี ๆ ในวันถัดไป

กับสิ่งที่ทำให้เราร้องไห้ฟูมฟาย จมอยู่กับความทุกข์ ไม่มีกระจิตกระใจที่จะทำงาน

เรียกง่าย ๆ ว่า พัง หรือล้มละลายทางความรู้สึกอย่างที่บอกไปข้างต้น

น้อยคนที่จะไม่เคยอกหัก แต่ก็ไม่น้อยเลยที่สามารถฟ่าฟันสถานการณ์เหล่านั้นมาได้

ซึ่งคนที่เยียวยาตัวเองจนกลับมามีความสัมพันธ์ใหม่ได้นั้น มักจะบอกว่า

เขา หรือ เธอ ต่างได้เรียนรู้อะไรจากมัน

“มัน” ในที่นี้อาจจะเป็นทั้งคนรักเก่า ความสัมพันธ์เก่า ๆ หรือบทเรียนที่ทำให้เรา

ไม่ผิดพลาดในความสัมพันธ์ครั้งใหม่

มันมีอะไรมากมายในช่วงเวลาแห่งความเจ็บปวดที่เราควรจะบันทึกมันเอาไว้

และนี่คือสิ่งที่ผมนึกขึ้นได้ เมื่อความสัมพันธ์จบลง

1. เลิกหาเหตุผลที่ทำให้ตัวเองเข้าใจใจการเลิกลา แล้วยอมรับว่ามันได้จบลงไปแล้ว

มันไม่มีเหตุผลอะไรที่จะมาทำให้เรารู้สึกดีขึ้นในการยุติความสัมพันธ์ในแต่ละครั้งหรอก

เอาเข้าใจ ผมว่าบางครั้งเราก็รู้อยู่แก่ใจในแต่ละคำถามที่เราสงสัยนะ แต่ถามว่า

มันรู้สึกดีขึ้นมั้ย ถ้าได้รู้คำตอบ- ก็ไม่

ฉะนั้นการมานั่งถามตัวเองว่า ทำไม เพราะเราหรือเพราะเค้า

มันไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย

กระบวนการที่ควรจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ คือการยอมรับความจริง

ว่ามันเกิดขึ้นแล้ว แล้วเราเองคือคนที่จะต้องก้าวผ่านมันไปให้ได้

แน่นอนว่ามันใช้เวลาในการที่จะยอมรับกับตัวเอง

ว่ามันจะไม่มีวันเดิมๆ ความสุขแบบเดิมๆ แบบนั้นอีก

เพราะถ้าระหว่างที่เรายังยอมรับความจริงไม่ได้

เราก็จะคิด คิด คิด ว่ามันน่าจะมีหนทางสิ ที่จะทำให้เราสองคนกลับมาเหมือนเดิม

แล้วยังไงต่อ ขณะที่อีกฝ่ายไม่ได้คิดแบบที่เรากำลังทำอยู่เลย

ยอมรับความจริง แล้วเดินออกมาดีกว่า

2. อย่าไปเป็นStalker งดให้อาหารเพื่อฟื้นฟูความทรงจำเก่าๆ ของตัวเอง

โดยที่หวังว่าการได้รู้เรื่องราวของเขา จะทำให้เราดีขึ้น

น่าจะรู้จักStalker กันนะ

คนที่คอยติดตาม แอบดูความเป็นไปของใครสักคนที่เขาสนใจ ซึ่งอาจจะมาในรูปแบบ

ของโลกจริงๆ หรือโลกออนไลน์

พูดให้ง่ายก็คือ เมื่อเลิกกันไปแล้ว อย่าไปตามดูโลกของเค้าเลย

เคยเป็นมั้ย เลิกกันไปแล้วUnfriend Unfollow กันไปแล้ว

แต่ก็ยังจำชื่อUser ได้ ยังแอบเข้าส่องอยู่ตลอด

อยากรู้ว่าเขาจะเจ็บปวดอย่างที่เราเป็นไหม

แอบคิดถึงเราบ้างมั้ย

ซึ่งแน่นอน พอได้เห็นรูปที่เขามีความสุขกับคนใหม่ หรือกิจกรรมที่เขาไม่ได้ต้องการเรา

ชีวิตที่แสดงออกว่าเขาช่างมีความสุข ก็ยิ่งทำให้เรารู้สึกแย่กับตัวเองมากขึ้นไปอีก

สิ่งที่ควรจะเป็นคือการเลิกพฤติกรรมเอาตัวเองไปอยู่ในโลกของเขา แล้วกลับมาทำโลกของตัวเองให้มันดีขึ้น

อ่านดูแล้วอาจจะดูยากหน่อยในช่วงแรก

แต่ของแบบนี้มันฝึกกันได้

ใช่- ผมใช้คำว่าฝึก

เพราะว่ามันเป็นพฤติกรรมที่เราทำมันซ้ำๆ เป็นระยะเวลานาน จนติด

การที่เราจะทำให้มันหายไป เลยต้องใช้เวลาฝึกให้ตัวเองให้เวลากับมันลดลง

ลบพวกHistory หรืออะไรก็แล้วแต่ออก

ทำให้มันยากต่อการกดเข้าไปดู

เมื่อไหร่ก็ตามที่เผลอจะกดเข้าไปดูอีก

ลองถามตัวเองระหว่างที่กดไปทีละตัว

ว่าเราพร้อมที่จะกลับไปเจ็บปวดแบบเดิมอีกไหม

ดึงสติตัวเองกลับมา ว่าไม่ต้องไปรู้หรอก มันไม่ได้ช่วยอะไร

เราต้องผ่านวันนี้ไปให้ได้

ปล่อยให้มันเป็นโลกคู่ขนานกันไปแบบนี้แหละ

การทำแบบนี้ไม่ใช่เพื่อใครเลย มันคือการต่อสู้กับความรู้สึกตัวเอง

ความรู้สึกที่มันไม่ใช่ความจริงในตอนนั้น

ช่วงเวลาที่เราต้องต่อสู้กับความอ่อนไหว

รวบรวมสติที่มี แล้วปล่อยความอยากรู้นั้นไป

รู้ว่ามันยาก แต่มันไม่ใช่การผจญภัย มันเป็นการเดินคุยกับตัวเองช้าๆ

จนกว่าเราจะหลุดพ้นออกมาจากความรู้สึกแย่ๆ เหล่านั้นสักที

3.ทุกอย่างมันใช้เวลา ถึงแม้ว่าสุดท้าย เวลาจะไม่ช่วยอะไร

ทำไมผมถึงเขียนแบบนี้

ก็เพราะว่าคนเราสามารถทนอยู่กับความเศร้าความเจ็บปวดได้ไม่เท่ากัน

เราทนอยู่กับความเศร้าได้นานเท่าที่เราอยากอยู่

การที่ผมจะบอกคุณว่า แล้วมันจะผ่านไป แล้วมันจะดีขึ้นเอง

สำหรับบางคนมันจึงไม่เกิดขึ้น

บางคนใช้เวลาเยียวยาตัวเองเป็นวัน บางคนเป็นเดือน

บางคนผ่านไป4-5 ปีก็ยังวนเวียนอยู่กับเรื่องเดิมๆ

เวลาทำให้แผลหาย

แต่ไม่ใช่สำหรับคนไข้ที่แกะแผลตัวเองทุกวัน

เสพติดความเจ็บปวด

เพราะเข้าใจไปเองว่า มันคือความสุข

สำหรับผมแล้ว เวลาจะทำให้มันดีขึ้น

ในวงเล็บที่ว่า

(เวลาที่เราเอาไปดูแลตัวเอง ทำในสิ่งที่ทำให้เราภูมิใจกับตัวเอง

ทีละเล็กทีละน้อย ทุกๆ วัน)

นั่นแหละที่จะทำให้เราดีขึ้นจริงๆ

4. ตลอดกาลสำหรับบางคนมันไม่มีจริง

คำว่า ตลอดกาล ไม่ได้เกิดขึ้นกับทุกคน

สำหรับคนที่ดูละครมามาก ข้อนี้อาจจะขัดใจคุณหน่อย

ความรักไม่ได้สมบูรณ์แบบสำหรับทุกคน

แล้วมันก็ไม่จำเป็นที่จะอยู่กับเราตลอด

วันนี้รัก พรุ่งนี้อาจไม่รักแล้วก็ได้

เพราะฉะนั้น ผมเลยไม่คาดหวังว่าทุกอย่างจะอยู่กับเราตลอดไป

มันมีการเปลี่ยนแปลงทั้งเค้าและเรา

ยากนะ ที่จะทำความเข้าใจและผ่านมันไป

แต่มีคนผ่านมันไปได้ตั้งหลายคนแล้ว

ถ้าเราเข้าใจว่าธรรมชาติคือการเปลี่ยนแปลง

พอใครสักคนเปลี่ยนไป เราจะเข้าใจว่า สิ่งที่ต้องทำต่อไปคืออะไร

ไม่มีใครที่ไม่คาดหวังเลยหรอก

แต่เราคาดหวังในความรักครั้งถัดไปให้น้อยลงได้

ว่ามันจะเป็นเหมือนทุกอย่างที่เราคิด

5. ไม่ต้องลืมหรอก เพราะมันยังลืมไม่ได้

ผมพยายามลืมนะ เวลาที่ต้องลาจากใครสักคน

แต่ไม่รู้คุณจะเป็นเหมือนผมไหม

ยิ่งพยายามลืม ยิ่งคิดถึงสิ่งนั้นมากขึ้นกว่าเดิมอีก

ตอนที่ผมต้องจบความสัมพันธ์ตัวเองกับใคร

ผมชอบหาอ่านหรือฟังสิ่งที่ทำให้เราก้าวผ่านความเจ็บปวด

ผมว่ามันเป็นวิทยาศาสตร์นะ

ความเจ็บปวดข้างในของเรา

มันต้องมีวิธีหรือคำตอบสักอย่าง

เพื่อให้เราหลุดออกจากมันไปได้

ผมไปเจอคลิปหนึ่งของหมอเวช จิตแพทย์ ในYouTube

คลิปที่ชื่อว่า อกหักอะไรทำให้เจ็บนาน

อ.พูดถึงการที่เราอยากลืม แต่มีสิ่งเร้าที่ทำให้เราคิดถึงเค้าอีก

เพลง หนัง การกระทำบางอย่าง

หรือสิ่งแวดล้อมที่ทำให้ความทรงจำเหล่านั้นกลับมาอีก

ยกตัวอย่างเหมือนหินที่ปาลงไปในน้ำ

แล้วมีระลอกคลื่นที่ทำให้ความทรงจำมันกระเพื่อม

ซึ่งเราควรหาอะไรมาเบี่ยงเบนความสนใจ

แต่ส่วนใหญ่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ

พอใจมันกระเพื่อม เราก็คิดถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา

ทำไมวันนั้นถึงจบแบบนี้

ทำไมถึงไม่สามารถเดินไปด้วยกันต่อได้

หินก้อนถัดไปเลยถูกโยนลงไปในบ่อน้ำแห่งความทรงจำบ่อนั้น

ฟังถึงตรงนี้ผมเลยคิดได้ว่า

เราต้องไม่โยนหินลงไปอีกสิ

หลังจากนั้นพอเจอเหตุการณ์ที่เป็นตัวกระตุ้น

ผมมักจะเรียกตัวเองกลับมา

เรียกมาให้อยู่กับปัจจุบัน

อะไรอยู่ข้างหน้า กำลังหยิบจับ หรือทำอะไรอยู่

ให้รู้ตัวว่า อย่าโยนหินลงไปเพิ่ม

มันก็ยังคงเจ็บจี๊ดๆ

แต่เจ็บน้อยกว่าการโยนหินลงไปเพิ่มอีก

ไม่ต้องไม่ลืมหรอก

อยู่กับมันเวลามันโผล่มานั่นแหละ

อย่าไปต่อเติม

เส้นความทรงจำแห่งความสุขมันเข้มมาก

ยากต่อการลืมเลือน

มองหาความทรงจำใหม่ๆ

แต่ยังคงกำหินก้อนนั้นไว้ได้

ไม่ต้องปามันไปที่ไหน

พอถึงจุดที่มันหนัก

เราก็จะปล่อยมันไปเอง

6. ให้อภัยตัวเอง แล้วเป็นตัวเองใน เวอร์ชั่น ที่ดีที่สุด

ลองทำความเข้าใจตัวเอง

เรียนรู้ว่า ความสัมพันธ์ที่จบไป อะไรที่เราพลาด

อะไรที่ควรทำในความสัมพันธ์ครั้งต่อไป

รู้จักตัวเองให้มากขึ้น เพราะที่พลาดๆ มานั้น

เพราะความไม่รู้จักตัวเองซะส่วนใหญ่

แล้วก็เลิกโทษตัวเอง

ทุกอย่างมันผ่านไปแล้ว

ให้โอกาสตัวเองที่จะได้พบเจอคนใหม่- ในวันที่พร้อม

อย่าไปคิดว่าไม่มีวันหาได้แบบคนนี้อีกแล้ว

เพราะเราไม่มีทางรู้เลย ว่าโชคชะตาจะส่งใครมาอีก

บางคนโอดครวญว่าไม่มีใครมาแทนคนนี้ได้

แต่พอหาได้ใหม่ ก็บอกว่า คนนี้ดีกว่าคนเก่าเยอะเลย

โลกนี้ยังมีคนอีกเยอะ

พัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นในทุกอย่าง

เปลี่ยนสิ่งแวดล้อม ออกไปพบปะผู้คน

ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ

คนที่มีความสุขกับสิ่งที่ทำอยู่

มันจะมีออร่าแห่งความน่าเข้าหา

มันเป็นสเน่ห์อย่างหนึ่ง

ซึ่งผมเชื่อว่า ถ้าเรารักตัวเองมากพอ

ใครสักคนจะสัมผัสได้ แล้วจะเข้ามาหาเราเอง

หรือถ้ามันไม่มีจริงๆ

ถึงเวลานั้นเราก็จะไม่ได้สนใจอะไร

เพราะเรามีความสุขได้ แม้มีเพียงแค่เราคนเดียว

ไม่มีคำว่าสายในการเริ่มต้นใหม่ในทุกความสัมพันธ์

รีบเปลี่ยนตัวเองให้เป็นเวอร์ชั่นที่อัพเดทที่สุด

แล้วมีความสุขกับสิ่งใหม่ๆ ที่กำลังจะตามมา

ติดตามบทความใหม่ ๆ จาก เพจบันทึกนึกขึ้นได้ ได้บน LINE TODAY ทุกวันศุกร์