ทราบหรือไม่ว่า เห็ดทางการแพทย์ 5 ชนิดนั้น มีประโยชน์หรือดีต่างกันอย่างไร
เห็ดไมตาเกะ (Maitake Mushroom) เห็ดชนิดนี้ประกอบไปด้วยน้ำตาลกลูโคสรวมหรือเบต้ากลูแคน และยังมีไขมันที่มีฟอสฟอรัส กรดไขมันไม่อิ่มตัว คุณสมบัติทางยาของเห็ดไมตาเกะ มาจากสารเคมีที่เรียกว่า Grifola และ Glucan Polysaccharida ซึ่งสารตัวนี้สามารถกระตุ้นระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายให้มีประสิทธิภาพในการดักจับสิ่งแปลกปลอมในร่างกายของเรา
เห็ดยามาบูชิตาเกะ หรือที่ภาษาไทยเรียกว่า เห็ดหัวลิง เห็ดภู่มาลา หรือเห็ดปุยฝ้าย ซึ่งในภาษาญี่ปุ่นก็คือชื่อ ยามาบูชิตาเกะ ที่แปลว่าผู้หลับใหลในหุบเขา เพราะเห็ดนี้จะเกาะอยู่ตามบริเวณไม้ยืนต้น เช่น ต้นโอ๊ค หรือวอลนัท ลักษณะเห็ดจะคล้ายเส้นไหมสีขาวยาวประมาณ 5-20 ซม. สามารถพบได้บริเวณซีกโลกเหนือ เช่น ยุโรปและเอเชียตะวันออก ในประเทศญี่ปุ่น
จากการศึกษาวิจัยทางโภชนาการ พบว่าในเห็ดยามาบูชิตาเกะเป็นแหล่งของโปรตีนที่มีกรดอะมิโนอยู่ 16 ชนิด และมีกรดอะมิโนที่จำเป็นต่อร่างกายถึง 7 ชนิด
เห็ดชิตาเกะ เป็นเห็ดที่อุดมไปด้วยวิตามินบีรวม เช่น วิตามินบี1 บี2 บี3 และบี12 วิตามินดี และกรดแพนโททีนิค (Pantothenic) ในเห็ดชิตาเกะยังมีสารเลนทิแนน และโพลีแซคคาไรด์ ที่พบมากในรากและต้นของเห็ด ซึ่งสารเหล่านี้มีประโยชน์ต่อการกระตุ้นการทำงานของระบบภูมิต้านทานร่างกาย
เห็ดหลินจือ เป็นสมุนไพรจีนที่ถูกจัดเป็นยาและใช้กันมานานกว่า 4,000 ปี โดยมีสรรพคุณบำรุงร่างกาย ทำให้มีกำลัง ทำให้ความจำดี และทำให้ประสาทสัมผัสต่างๆ ชัดเจนดีขึ้น ส่งเสริมการไหลเวียนของเลือดดีขึ้น
เห็ดชนิดสุดท้ายคือ ถั่งเช่า หรือราชาแห่งสมุนไพร ถั่งเช่าจัดเป็นเห็ดอีกชนิดหนึ่งที่มีการรายงานทางการแพทย์ว่า ถั่งเช่า มีสาร cordyceps sinensis ซึ่งเป็นสารสำคัญที่สามารถช่วยลดระดับน้ำตาลในเลือด ฟื้นฟูการทำงานของไต ต้านอาการอ่อนเพลียและเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานของร่างกาย
