ทีมชาติไทย คว้าแชมป์ คิงส์คัพ ได้อย่างน่าชื่นชม โค้ช มิโลวาน ราเยวัช ก็โชว์ของให้เห็นว่า กุนซือมืออาชีพสามารถทำทีมให้ เก๋าขึ้น ละเอียดขึ้นได้จริงๆ
นัดชิงชนะเลิศที่เรายิงลูกโทษชนะ เบลารุส คือเกมโชว์ฝีมือของราเยวัช โดยเฉพาะครึ่งแรก ทีมไทยเล่นดีที่สุดตั้งแต่เปลี่ยนโค้ชใหม่เป็นต้นมา เกมบุกรวดเร็ว ดุดัน เสียบอลเมื่อไหร่ ไล่เพรสซิ่ง ทันที ถึงยิงประตูไม่ได้ ก็เห็นอยู่ว่ากดดันคู่แข่งให้ปั่นป่วนชัดเจน
ราเยวัช ไม่มีทีม ชุดที่ดีที่สุด แต่ใช้ตัวเท่าที่มีได้อย่างดีที่สุด จุดนี้คือความเก่งของเขา
แล้วการวางตำแหน่ง แจกแจงบทบาทให้ลูกทีมมีอิสระ กล้าเล่น กล้าทำอะไรใหม่ๆ ก็ช่วย เพิ่มมิติ ในเกมมากขึ้น
ความเหนือชั้นของ ธีราทร บุญมาทัน ถูกใช้งานอย่างเต็มที่ เจ้าอุ้ม ถูกวางให้เป็นทั้งแบ๊กซ้าย วิงแบ๊ก และมิดฟิลด์ นอกจากช่วยเกมรับ ยังเป็นตัวเปิดเกมจากหลังขึ้นหน้าที่ดีที่สุด
ส่วน สรรวัชญ์ เดชมิตร คือเครื่องจักในแดนกลาง ขยันเติม ขยันไล่ ทำให้ แถวสอง ทีมไทยมีชีวิตชีวา เจ้าตัวอาจไม่เด่นเรื่องเทคนิค ไม่เหนือแบบ เจ ชนาธิป แต่ก็ใช้พลังที่เหลือเฟือช่วยขับเคลื่อนเกมได้เป็นอย่างดี
นอกจากเด่นเรื่องวางแผน วางตำแหน่งคน อีกเรื่องที่ราเยวัชเพิ่มเติมให้ทีมไทยคือ ความมีวินัย
นักเตะชุดนี้ รู้งาน รู้หน้าที่ รับผิดชอบหน้าที่ตัวเองได้สม่ำเสมอขึ้นเยอะ โดยเฉพาะเรื่องการเล่น เกมรับ การประกบตัว คุมพื้นที่ ไม่ค่อยหลุด ไม่ค่อยรั่วให้เห็น
พอเกมรับมีวินัย เราก็มีความเหนียวแน่น เกมไหนบุกไม่ขึ้น หรือเล่นไม่ค่อยดี ก็จะไม่เสียประตูง่ายๆ นัดเจอ เกาหลีเหนือ ในคิงส์คัพคราวนี้ ช่วงแรกๆ ทีมไทยเป็นรอง โดยลุยหนัก แต่ก็ไม่เสียเพราะเกมรับยืดหยุ่นดี มีสมาธิ รักษาทรงไปเรื่อยๆ จนกระทั่งกลับมาเข้าจังหวะได้ดีในที่สุด
มิโลวาน ราเยวัช พิสูจน์ตัวเองจนได้ ยิ่งถ้าอยู่กันไปนานๆ อยู่กับความเป็นจริง ไม่ฝัน ไม่เพ้อ ทีมไทยจะยิ่งแน่น และยิ่งฉลาดนะครับ
